 |
dnia 30.01.2011 14:43
Wiele tu wieloznaczności, a ta mnie ujęła "puste kobiety stoją nocą w bramach" - pojemna ta pustota i takież te bramy. |
dnia 30.01.2011 14:46
lirycznie Marylko ale smutnie :) |
dnia 30.01.2011 14:53
niby łagodna niby piosenka
a mocno daje do myslenia, bo mądra
i
wiszą tam potem jak obrazki święte
patrzą spojrzeniem Matki z Ostrej Bramy
- poraża
są takie tory na bocznicy życia
bardziej od smutku popękane żarem
no są, szlag.
pełna uznania
Marylo, niezmiennie
serdecznie |
dnia 30.01.2011 15:36
w pogoni za sensem przegranego życia
błądzisz po peronach stacji zapomnianej
a w nieczynnych kasach bilet bez pokrycia
sprzedają strażniczki przyszłości nieznanej
dotykasz strun nastrojonych na gamy molowe
i toniesz w smutnych refleksjach, umiesz to robić
kilka wybranych rzeczy pokazałbym inaczej chyba, ale ja tylko dzielę się
odczuciami, może odmiennymi trochę:
ucieka po bramach- o ile motyw ucieczki nie jest najważniejszy,
to bardziej : snuje się lub podobnie;
puste- nawet gdyby chodziło o wnętrze, to i tak wolałbym
dosłowne: smutne
zelżenie dłonią jest jakby sztuczne, wydumane, kto tak powie?
musisz postać- może czekać? pełniejsze chyba?
ktoś ci podłożył tory pod pociągi, stacje wymazał...
jest tu pewna sprzeczność logiczna, w moim pojmowaniu tych fraz,
raczej chyba: ktoś ci rozkręcił, rozebrał tory przed pociągiem... ?
mam nadzieję, że nie oburzysz się na uwagi dróżnika
ślepego toru mimo woli ...
hey |
dnia 30.01.2011 15:39
Podoba mi się. Smutny, ale sensowny. |
dnia 30.01.2011 15:58
Niestety, są.Strzeż się tych miejsc...Smutno u Ciebie, ale wymazać się tych miejsc nie da. Pozdrawiam serdecznie. |
dnia 30.01.2011 16:13
ktoś ci podłożył tory pod pociągi
stacje wymazał z mapy twego świata
nie widzę tu sprzeczności logicznej, wiese
coś Cię kieruje na dziwny tor i pędzisz, bez możliwości zatrzymania się. zmiany toru, bo nie ma stacji /pomocnej dłoni, chwili wytchnienia,... sobie nie dajesz szansy, tak bywa.
jedyne, nad czym pomyslałabym, to puste.
może uliczne, może smutne, może zagubione. |
dnia 30.01.2011 16:19
Jagodo - tak właśnie rozumiem tory pod pociągi, ale wiese ma też rację , że mogę popracować nad tekstem. jest zbyt świeży.
na tym etapie popełniam oczywiste błędy, dziękuję bardzo za komentarz, cieszę się, że dajesz znak, bbbbbbbbbbrdzo gorącoo pozdrawiam. |
dnia 30.01.2011 16:21
Kazik1 - dziękuję za wizytę, i ślad w postaci komentarza, pozdrowienia. |
dnia 30.01.2011 16:24
wiese - - nie mogę nie brać pod uwagę fachowych, życzliwych komentarzy. mam świadomość swoich prób i błędów. dzięki za pochylenie, nad tekstem. pozdrawiam. |
dnia 30.01.2011 16:27
dzungo - dzięki, ale dla równowagi emocjonalnej próbuję patrzeć na życie, bez uciekania od rzeczywistości. pozdrawiam serdecznie. |
dnia 30.01.2011 16:29
Mruczę na tak.
Serdecznie. |
dnia 30.01.2011 16:30
Bogdanie - dziękuję za komentarz, właśnie idę się pomodlić zaraz za moje grzeszne myśli. ale myśli przychodzą i tupią po głowie, mam nadzieję, że nie robię za dewotkę. pozdrawiam. |
dnia 30.01.2011 16:30
Kocie - fajny komentarz, tak mało a tak wiele.pozdrawiam. |
dnia 30.01.2011 16:34
Dodam jeszcze /do ostatniej mojej wypowiedzi/, że tacy ludzie czesto plują na pomocną dłoń
bowiem
pogrzebali siebie
za życia.
też Cię Marylo baaardzo pozdrawiam :)
poprawić zawsze. można. byle nie zgubić charakteru. to jest dość specyficzny język, tam. |
dnia 30.01.2011 16:36
gładko się czyta, jest melodia,
a smutek- lokomotywą tego wiersza:)
przesłałam wiadomość o spotkaniu, pozdrawiam:) |
dnia 30.01.2011 16:41
[b]Madoo -[/b - w pośpiechu zapomniałam Ci podziękować, wybacz, dziękuje i pozdrawiam. |
dnia 30.01.2011 16:43
bols - dziękuję,teraz tak krótko bo muszę wyjść z domu. |
dnia 30.01.2011 16:43
Ładnie. Podoba mi się.
Pozdrawiam. |
dnia 30.01.2011 16:43
Jagodo - odpiszę za jakiś czas, dzięki. |
dnia 30.01.2011 16:44
jacekjozefczyk - dziękuję, pozdrawiam. |
dnia 30.01.2011 16:50
Coś mi się wydaję, że twórczość Pani (to co dotąd czytałem), zahacza o obszar zainteresowań Instytutu Oskara Kolberga. Tyle tu
staroci, przyśpiewek rytmicznych, zamierzchła przeszłość, tęsknota
nostalgia. Tylko język jakby ugładzony. A szkoda bo razi wyrażając archaiczne tematy. Pozdrawiam.
JBZ. |
dnia 30.01.2011 17:05
ad vocem JagodziE, gwoli wyjaśnienie, nie sporu, boże uchowaj
ktoś ci podłożył tory pod pociągi
stacje wymazał z mapy twego świata
wymazanie stacji z mapy jest, bez wątpliwości, szykaną; uniemożliwia podróż świadomą;
podłożenie torów pod pociągi, w moim czytaniu, jest działaniem
sprzyjającym; nie było torów- nie ma podróży,; ktoś tory podkłada
- umożliwia tę podróż; tak to przeczytałem; jest i inny wariant, na istniejące tory ktoś rzuca szynę, czyli kawał toru, tak, to też byłaby szykana; to tyle dla wyjaśnienia, niekoniecznie dla usprawiedliwienia; o czym innym- u Maryli- nie śmiem; i tak chyba
nadużyłem jej gościnności :)
hey |
dnia 30.01.2011 17:20
wiese
ktoś podkłada - umożliwia podróż
tu: pewnie podświadomoć, pcha do piekła.
nie było torów- nie ma podróży
nie ma. jest ciężka deprecha.
i jedno i drugie to śmierć za życia. zwykle po ciężkiej traumie.
jakże często w wyniku durnego odrzucenia.
i z jednego, i z drugiego można wyjść.
tak rozumiałam ten dwuwers w kontekście. mniej więcej.
przyjdzie Autorka, wyjaśni. jej zdanie jest tu
najważniejsze. |
dnia 30.01.2011 18:21
Boczny tor, bocznica życia - to brzmi jak peryferie życia. Smutno, i prawie beznadziejnie, bo jakże trudno wrócić... Przeczytałam i zamyśliłam się... Podoba mi się. Pozdrawiam |
dnia 30.01.2011 18:24
Cały tekst wymaga sporego przemyślenia i to na każdym kroku, chodzi o frazeologię, zastosowany język, składnię, rodzaj rymów. Jest tu duży potencjał i można z tego ułożyć bardzo dobry wiersz, ale to zaledwie idea. Trzeba włożyć dużo pracy, ale przede wszystkim spojrzeć nań z dystansu i zastanowić się nie nad intencjami, ale nad tym, co rzeczywiście wynika z zapisu.
Przykładowo dla pierwszej cząstki:
"żar uliczny ucieka po bramach"
czy na pewno "po" bramach i co to implikuje. Może ucieka "do" bram, albo "przez" bramy, albo jeszcze inaczej, może "przebiega" a nie ucieka? Jak to właściwie z tym jest?
"pijak stary drzwi karczmy otwiera"
Np. dlaczego nie "stary pijak" (zgodnie ze współczesnym językiem polskim), a "pijak stary" czy to "poetyzowanie"?
"bucha zapach wiśniówki w oparach"
Zapach bucha w oparach? Co to dokładnie ma zobrazować? Czy nie lepiej zamiast tego połączyć to "organoleptycznie" zmysłowo ze starym pijakiem?
"płynie w niebo dalekie jak żagle"
To ten zapach, który bucha w karczmie w oparach płynie w niebo (skąd to niebo nagle w karczmie), które jest dalekie jak żagle? i czemuś to te żagle są tak dalekie? Czy to nie próba upoetycznienia sceny, która tego raczej nie wymaga?
"stary pijak ubiera kapotę"
To też ciekawe, dlaczego stary pijak wszedłszy do karczmy pełnej oparów ubiera dopiero kapotę?
"bierze skrzypce wygrywa żałośnie"
Bierze skrzypce, które są już w karczmie, czy to jego skrzypce? To nie jest nadmierna dociekliwość. Sytuacja liryczna w wierszu, który jest ewidentnie balladowy i narracyjny powinna być klarowna, a nie jest. Czy ten "stary pijak" pracuje w karczmie? Jeśli tak dlaczego wiemy o nim tylko tyle, że jest starym pijakiem? Może przydałoby się kilka wersów o nim?
"słońce wścibskie zagląda do okien"
ok. to "kuglarski zabieg" ale literacko usprawiedliwiony.
"igra w szybach na piętrze w niedzielę"
czy aby na pewno "igra" (czas teraźniejszy - ndk) a nie "zaigra" (czas przyszły - dk) "w" szybach a nie "na", dlaczego "na piętrze" i dlaczego tylko "w niedzielę"?
Drobiazgowość to praca poety nad swoim dziełem, analogicznie należałoby prześwietlić całość. |
dnia 30.01.2011 19:15
Jerzy Beniamin Zimny - Panie Jerzy dziękuję za komentarz. każdy biorę pod rozwagę, pozdrawiam.. |
dnia 30.01.2011 19:19
Ewo Włodek - wszyscy zmierzamy w tym kierunku, świadomie - możemy mieć jakiś wpływ na to, każdy z nas kiedyś zacumuje w porcie, pozdrawiam. |
dnia 30.01.2011 19:36
maryla, nikt z nas nie lubi, kiedy znajdzie się na niewłaściwych torach. Dobrze mieć wtedy świadomość, że ktoś nam je podstawił. Najczęściej sie jednak zdarza, że to sami staczamy sie na te tory.
Podjęłaś bardzo ciekawą próbę zobrazowania tego stanu, stworzyłaś pewien klimat, jednak powinnaś ten wiersz traktować, jako materię "w trakcie" :)
Pozdrawiam z Gandawy |
dnia 30.01.2011 19:36
Jagodo, wiese - - jeżeli chodzi o ten fragment z torami, to ja to rozumiem tak. pomimo buntu, walki, jesteśmy uzależnieni jednak od sił sprawczych. innych ludzi, rodziny, naszego sumienia, przyjętych wartości. nie żyjemy w zgodzie z pragnieniami, idziemy na kompromis, żyjemy w zorganizowanych społecznościach, przyjmując istniejące prawo pisane i umowne, często podporządkowując samych siebie wyższym wartościom i oczekiwaniom. tak więc jedziemy po torach, w tym kierunku, w jakim tory biegną. trzeba tu także wziąć pod uwagę nasze uzależnienie od sił przyrody, instynktu, popędu i wszystkiego tego, co człowieka ogranicza. czasami sami poddajemy się, albo ktoś nas, walcząc o nową, rolę zepchnie ze sceny. jeżeli człowiek posiada w sobie chęć walki i żar życia, zawsze będzie próbował na takich torach się zatrzymać, na bocznicy życia, która musi nadejść, tak, aby ta bocznica nie była wygnaniem, przegraną, ale tylko zwykłą koleją losu człowieka. |
dnia 30.01.2011 19:44
Christosie - oczywiście, że zawsze analizuję wszystkie sugestie, ponieważ po to zamieszczam tutaj wiersze, aby je poddać rzetelnej krytyce, ponieważ brakuje mi dystansu do wiersza. dziękuję bardzo, przeanalizuję na spokojnie wszystkie propozycje, pozdrawiam serdecznie. |
dnia 30.01.2011 20:10
wydaje mi się, że można by z tego jednego zrobić przynajmniej dwa, a dobre
pozdrawiam wieczornie:) |
dnia 30.01.2011 20:21
Christos wyraził i moje odczucia. Stary pijak otwiera drzwi - brzmi lepiej, poprawnie. Całość ma potencjał. |
dnia 30.01.2011 20:25
bols - napisałam do Ciebie na PW, ponieważ jak napisałam wiadomość do mnie nie dotarła. nie wiem gdzie jej szukać. nie ma jej na mojej prywatnej poczcie i-mailowej, ani na PP w Prywatnych wiadomościach.pozostaje mi czekać.pozdrawiam. |
dnia 30.01.2011 20:27
frankO1 - dziękuje za głos w dyskusji, komentarz, w pierwotnej wersji tak miałam ale ponieważ poniżej jest powtórzenie, zmieniłam szyk zdania, pozdrawiam serdecznie. |
dnia 30.01.2011 20:30
sorry - powyższy komentarz jest do woody, pozdrawiam. |
dnia 30.01.2011 20:30
są takie tory na bocznicy życia
gdzie musisz postać jeden dzień lub więcej
ktoś ci podłożył tory pod pociągi
stacje wymazał z mapy twego świata
tak, ja tylko opisałam moje odczucia, dotyczące tej strofy, w odniesieniu do podchmielonego, pustej, żaru. tylko taką bocznicę i takie tory mając na uwadze.
nie rozumiem dlaczego nie wolno pod żadnym pozorem używać inwersji. akcent na człowiek - pasuje mi tutaj.
w szybach - mi umknęło. jeszcze gdyby w oknie, skrzynkowym ;)
interesująca dyskusja, wiele cennych uwag.
pomagają, a nie niszczą. to dobry znak, Marylo. Znaczy, że warto :)
Ciesz się, jako i się cieszę :)
powodzenia :) |
dnia 30.01.2011 20:31
ach ty podstępna tak rytmem manipulujesz ;)
fajne
gratul :)
sztos |
dnia 30.01.2011 20:32
frankO1 - masz rację, to kilka wierszy powiązanych tematycznie, dziękuję za czytanie i czas poświęcony, pozdrawiam. |
dnia 30.01.2011 20:41
Jagodo - tak, teraz to jest to, masz rację, o to właśnie mi chodziło.dobrze, że masz taki polot, pozdrawiam. napisze do Ciebie na pocztę i-mailową, pozdrawiam, |
dnia 30.01.2011 20:44
wiercipięto - dzięki, bardziej zależy mi na świadomym stawaniu się, na dyskusji, którą wiersze wywołują. pozdrawiam serdecznie. |
dnia 30.01.2011 22:47
Marylo przeczytałem z przyjemnością , tak są takie tory...uchwyciłaś po Marylowemu atmosferę.Bardzo.
Pozdrawiam ciepło:) |
dnia 30.01.2011 23:11
MarStel: wybacz, mój pociąg nie zatrzymał się jeszcze na stacji "językoznawstwo", wybacz. emocjonalnie pod_chodzę. nie będę jeślim ci nie-taktow-nie.
dobrej i spokojnej :)
piętek |
dnia 30.01.2011 23:22
Henryk Owsianko - bardzo dziękuję, za wizytę, a wiersz do dopracowania.pozdrawiam serdecznie. |
dnia 30.01.2011 23:23
wiercipięto -również dobrej i spokojnej. |
dnia 30.01.2011 23:27
Jarku - bardzo dziękuję i gratuluję wiersza na stronie Liternet.pl. bardzo mi się podoba. zasłużenie wygrał w grudniowym konkursie, jeszcze raz gratuluję i pozdrawiam. |
dnia 31.01.2011 05:52
Smutny, ale lirycznie piękny, szczególna atmosfera.
Pozdrawiam, Idzi |
dnia 31.01.2011 07:23
Idzi - - dziękuję, za poranne odwiedziny, komentarz, cieszy mnie. pozdrawiam. |
dnia 31.01.2011 08:12
ładny, smutny wiersz,
pozdrawiam. |
dnia 31.01.2011 18:22
woka ketjof - dziękuję, za czytanie i komentarz, wiersz smutny ale ze światełkiem w tunelu, pozdrawiam. |
dnia 04.02.2011 10:25
życie
jakże niesprawiedliwe i brutalne. |
|
|
v6.01.7 © 2003-2005
![[www.pajacyk.pl]](/fusion/images/pajacyk.gif)