Ostatnia jodło na zrębie, idą po ciebie drwale,
odejdziesz o wiele prędzej, jak ten ekolog bez szelek,
otrząśniesz z siebie, co po nim, resztę na ogniu odkażą.
Ech! Trafił ci się gajowy, chytra łasica od jaj.

Na porodówkach dla lęgów, układał duszki z Powerów,
napełniał brzuszki popiołem i komiksami Star Wars.
Co stara jodło po tobie, skoro już idą z piłami,
gąszcz samosiejek sam sobie, brzemienne szyszki dla mszyc.

Dziewczyna chłopca z Powerem odeszła, by zajść z leśniczym,
nie chciała gniazdowych wojen po ciemnej stronie księżyca.
On, sam w fabryce zapałek ochrzczonym czerwoną siarką,
dzieciom w pudełkach z płomieniem mówi - i tak było warto.