 |
Nawigacja |
|
|
Wątki na Forum |
|
|
Ostatnio dodane Wiersze |
|
|
|
Wiersz - tytuł: Anomalia |
|
|
Komentarze |
|
|
dnia 31.08.2022 06:52
Bardzo intrygujące. Podoba mi się, że w 2021 wciąż udało się zachować ufność do ludzi. Żyjemy pod presją, gdzieś na styku dużej mocy i kompletnej niemocy. Przy próbie ogarnięcia 8 miliardów, może warto sobie przypomnieć wiersz W.Szymborskiej, pt.,,Wielka liczba, w którym noblistka napisała , że jej wyobraźnię ciągle jeszcze wzrusza poszczególność. Pozdrawiam serdecznie(: Dagny. |
dnia 31.08.2022 07:45
Smutna perspektywa, ale jednak ku temu pędzi świat... mała pustka
przeniknięta ufnością do ludzi wciąż jest
fantomowo wrażliwa na zranienia. - to mnie poruszyło najbardziej. Pozdrawiam. |
dnia 31.08.2022 13:07
skupię i skupię, wciąż nie mogę złapać za tę najważniejszą nitkę, aby spruć wiersz, bo tylko tak da się zrozumieć poezję |
dnia 31.08.2022 15:52
Co też ja?!, skubię oczywiście |
dnia 31.08.2022 18:20
takie przenikanie czasu powoduje, że wszystko dzieje się tu i teraz, nie tylko w wyobraźni, pozdrowionka, |
dnia 31.08.2022 22:15
skoro można w czasie, to między wymiarowo też. tu jestem tam mnie niema i znów jestem... to jak, początek misji w misjach misji czy na pewno więzy, czy nie chodziło o więzi?
Pozdr. |
dnia 01.09.2022 11:31
Przepraszam za ten wiersz, bo chociaż ma w sobie elementy nadziei, jak choćby rozmyślania najwyższego czasu oraz samoobronną fantazję rodem z wierszy XX/XXI i Wzajemność, to może wydawać się drastyczny, a przecież nie jest tu powiedziane, że przegapimy Najwyższy Czas, zachwycony przecież naszymi możliwościami. To, że peelka w dwóch ostatnich zwrotkach opisuje katastrofę, nie oznacza, że taka się zdarzy. To tylko symulacja, która jest wypadkową jej lęków. W końcu bardzo blisko toczy się niedowiarygodna wojna, a ona właśnie obejrzała film Misja, i także drugi raz czyta książkę Josteina Gaardera, Maya, w której spotkała Dżokera i elfy. Postaci te można, taką mam nadzieję, odczytać zgodnie z własną wyobraźnią. Ja tak właśnie zrobiłam. Michalska, zakończ już to gadulstwo! I nie zapomnij pozdrowić czytelników. Serdecznie pozdrawiam :))) |
dnia 01.09.2022 20:17
Dagny To był już 2101 rok. Peelka i jej fantazje o następnym stuleciu wolnym od wojen dawno są czasem minionym. Ciekawie określiłaś punkt, który nazwałabym punktem iskrzenia: Żyjemy pod presją, gdzieś na styku dużej mocy i kompletnej niemocy. Przypomniałam sobie także wiersz Szymborskiej. Wielkie liczby mają skłonność do zapominania, czym jest poszczególność, a przecież bez niej nie byłoby wielkich liczb. Dziękuję i również serdecznie pozdrawiam :)
Może nie, Silvo, może nie. Wyjście z baśni to określenie stanu, gdy kogoś już nie ma. Mała pustka w cytacie, który przytoczyłaś, symbolizuje ślad po tej osobie. Czy ślad może zachować ufność i wrażliwość? Fantazja przytakuje. Dziękuję, że zauważyłaś ten liryczny fragment, bo rzadko mi się takie zdarzają. No, może jeszcze dwa ostatnie wersy? Pozdrawiam :) |
dnia 02.09.2022 10:23
adaszewski Nitka poczuła się nieswojo i sama zaczęła pruć wiersz, dyktując mi wstępny komentarz. Gdy zbyt się rozpędziła, poprosiła, aby ją zatrzymać. Dziękuję za cierpliwość i pozdrawiam.
Robert Furs Bardzo dziękuję za ten komentarz. To trafienie w trzy dziesiątki: przenikanie czasu powoduje / że wszystko dzieje się tu i teraz / nie tylko w wyobraźni. Jestem zdumiona, ponieważ jedna z wersji tytułu brzmiała właśnie Teraz. Obawiałam się, że utrudni to lekturę.
Być może obecny tytuł również ją utrudnia. Pozdrawiam.
Ell To nie jest podróż w czasie. Wszystko dzieje się dzisiaj, jak to przenikliwie odczytał Robert Furs, zanim napisałam wstępny komentarz. Koniec misji w misjach misji oznacza, że okazały się nieskuteczne, utworzyły węzły nie do rozwikłania. Określenie huczny daje do myślenia, prawda? Dziękuję i pozdrawiam. |
dnia 03.09.2022 16:20
Jest wiele głosów na temat końca, ale żaden nie użył słowa huczny.
I obawiam się, że elfy też nie przeżyją...
Podoba mi zawiłość labiryntu. Pozdrawiam. |
dnia 11.10.2022 11:35
Imia Twój komentarz jest bardzo ciekawy. Zawiłość labiryntu narodziła się chyba z 350-letniej rozciągliwości czasowej, w której wciąż żywa jest anomalia umysłów nakierowanych na wojny. W innych okolicznościach ten wiersz by nie powstał. Dziękuję i pozdrawiam. |
|
|
|
|
|
|
Dodaj komentarz |
|
|
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
|
|
|
|
|
|
|
Pajacyk |
|
|
Logowanie |
|
|
Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem? Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.
Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
|
|
|
|
|
|
Aktualności |
|
|
Użytkownicy |
|
|
 Gości Online: 24
Brak Użytkowników Online
Zarejestrowanych Użytkowników: 6 439
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: chimi
|
|
|
|
|
|
v6.01.7 © 2003-2005
![[www.pajacyk.pl]](/fusion/images/pajacyk.gif)