Myślałem o tym jak czytasz słowa. Nie tylko moje, ale każde.

O ślepocie na kolory. O każdym zaburzeniu, które afektuje

percepcję. Nikt nie widzi świata jakim jest naprawdę.



Za oknem zbyt jasno, miałem się zabijać, ale poczekam

na szarość i deszcz. Wiesz, że jest więcej planet niż gwiazd?

Myślałem o tym jak czujesz dotyk. O tym jak, nie mogę cię stracić.



Nieśmiertelność żyje tylko dzięki temu, co podlega prawu

amortyzacji. Serce, płuca, nerki, wątroba, struny głosowe,

wszystko poddaje się zużyciu. Upływ czasu rządzi każdym.

Ile zaprogramowanych oddechów? Ile bić? Dlaczego tutaj?

Dlaczego teraz? Dlatego śnimy i musimy śnić. Tworzymy

alternatywny wszechświat, kiedy zamykamy oczy. Napisz

coś pięknego, musisz, morze szumi w tle, wino w szkle.

Oddychaj, błagam cię oddychaj. Myślę o tobie zawsze.

Zawsze razem. Myślałem o tym, jak to było by być pięknym.



Tymczasem jestem sam.