 |
Nawigacja |
|
|
Wątki na Forum |
|
|
Ostatnio dodane Wiersze |
|
|
|
Wiersz - tytuł: Po-wietrz(n)e |
|
|
Komentarze |
|
|
dnia 13.12.2019 17:32
Zmobilizował mnie ten plebiscyt, wymyślony przez Edytę. Zawstydziłam się, gdy zobaczyłam, że i o mnie ktoś tu jeszcze pamięta, choć dawno niczego nie wrzucałam, stąd ten tekst z maja. Wnuki, liberatura wymagają wiele uwagi... Pozdrawiam. |
dnia 13.12.2019 17:46
Jakbym zobaczył holograficzny obraz zdarzeń i klimatów, które coraz bardziej zasnuwa mrok historii... :)
Moc pozdrowień. |
dnia 13.12.2019 18:01
Januszu, dziękuję za taki odbiór. Tekst powstał po mojej lekturze pewnego utworu, przetłumaczonego z jidysz po wielu latach w związku z 80. rocznicą wybuchu wojny. Ten temat nadal nie jest pokazywany obiektywnie, a nawet coraz bardziej wypaczany. Pozdrawiam. |
dnia 13.12.2019 18:39
Co u Chagalla wisiało w powietrzu? Oczywiste odpowiedzi nie liczą się, na przykład taka: młoda para. Więc przyczepi się do mnie to pytanie: Co u Chagalla wisiało w powietrzu? I nie da mi spokoju. |
dnia 13.12.2019 19:10
Takich wierszy się nie zapomina.
Myślę, że Chagall zasiewał w powietrzu anioły. Każdy wirtuoz, którego gra dźwięczy pośród chmur, jest takim aniołem. Pięknie, gdy ich pęd życiowy wpływa na działania w poezji.
Pozdrawiam :) |
dnia 13.12.2019 19:45
Ad, niemal wszystko - całe miasteczka, koguty, krowy, skrzypkowie, malarze, akrobaci itd., a do tego witraże wszelakie. Ale masz rację, że najbardziej znani są kochankowie. Pozdrawiam.
Kono17, tak, anioły to piękna myśl, zwłaszcza te, które poznały muzykę sfer... Dzięki za Twoje refleksje i pozdrawiam. |
dnia 13.12.2019 20:00
U Chagalla życie unosiło się w powietrzu, zacierała się przestrzeń między ziemią i obłokami. Piękny, muzykalny, nostalgiczny wiersz o tym, o czym tak chętnie i prędko zapominamy. A |
dnia 13.12.2019 20:35
w świetle ustawy JUST z 2017 coraz bardziej boję się tej wspólnej przeszłości, i przyszłości którą tak łatwo wypatrzyć - myślę jednak, że właśnie sztuka wznosi się ponad wszelkimi pomówieniami, pozdrowionka, |
dnia 13.12.2019 20:39
https://www.youtube.com/watch?v=zUCGJjJPYMA
Jakby za Władimiren Bukowskiem
I powraca wiatr,
Udostępniam, bo to to teraz czytam .
Dzieciom nie udało się zdobyć książki pod choinkę
http://niniwa22.cba.pl/bukowski_i_powraca_wiatr_1.htm?fbclid=IwAR17X20FExMq7EFaAy-fFhCTh_Axfys6pH1QEhdZbZVoAuHgMN91Otvf8MU |
dnia 13.12.2019 21:04
Bardzo się i podoba, ale trochę za długi dla mnie i spada urok i tempo wiersza.
Wycięłabym tę strofoidę od "tną po klezmersku..."
Wtedy tekst zachowuje tę szczególną lekkość smyczków i niesionych wiatrem obrazów.
Pozdrawiam ciepło.
Ola. |
dnia 13.12.2019 21:34
Zostały piękne obrazy, muzyka, wspomnienia... I skrzypki, które wygrywają zapomniane melodie...
Pozdrawiam :-) :-) |
dnia 13.12.2019 22:09
piękne, tak po prostu piękne strofy ... czytam kolejny raz i słyszę Adama Nowaka śpiewającego niesamowity tekst Wojciecha Młynarskiego... tak jak malował pan Chagall...
serdecznie |
dnia 13.12.2019 22:50
Magrygał, bardzo dziękuję za taką piękną interpretację z akcentem na nostalgiczny. Przeczytałam wstrząsające wspomnienia Mordechaja Canina i mnie to poraziło. Pozdrawiam.
Robercie, ja staram się patrzeć na przeszłość obiektywnie, dostrzegam blaski i cienie, ale nie odpowiada mi wypaczanie historii. Niedawno usłyszałam, że nie było holokaustu... Pozdrawiam.
Grain, dzięki za podpowiedź i linki, jutro zajrzę, nie znam W. Bukowskiego, jedynie Charlesa, ale to inna postać. Pozdrawiam.
Olu, znam Twoją wrażliwość, wiem, że to dla Ciebie nadmiar, ale ten tekst jest z kategorii samopiszących się i tyle właśnie wyszło. Pozdrawiam.
Lunatyku, miło Cię gościć, tak, zostało po nich tak wiele, a ile stworzyliby, gdyby dostali szansę na życie... Pozdrawiam.
Kaem, dzięki za ciepłe słowa i skojarzenie, nawet o takim nie pomyślałam, to dla mnie zaszczyt. Pozdrawiam. |
dnia 14.12.2019 06:05
To i ja z przyjemnością przeczytałam wiersz i "popłynęłam" w tym niezwykłym klimacie, na granicy światów...i pomyślałam, że sztuka może ująć nam ciężarów dnia codziennego.
Ziemskie życie Chagalla dobiegło na południu Francji, miałam okazję podumać nad jego grobem w Saint-Paul de Vence.
Silvo, wiem jak to jest, też dużo czasu poświęcam wnuczce. |
dnia 14.12.2019 08:28
Mgnienie, dziękuję za Twoją przyjemność i cenne uwagi oraz informacje o Chagallu, nie byłam tam. A wnuki są niezastąpione, czynią mój świat lepszym i jakże cudownym, choć to wnuki mojej siostry. Pozdrawiam. |
dnia 16.12.2019 22:52
każdy obraz czasami ożywa
bo obrazy coś z duszy też mają
ocalonych arrarat wciąż wzywa
tam gdzie arki od wieków śpiewają
Pozdrawiam serdecznie 😊🌈🌹. |
dnia 17.12.2019 10:19
Alfredzie, dziękuję za piękną poetycką reakcję. Pozdrawiam. |
dnia 30.12.2019 09:53
Świetny, erudycyjny wiersz.
Cudownego Nowego Roku! Serdecznie. :) |
dnia 30.12.2019 21:07
Otulona, wielkie dzięki, na aż taką opinię na pewno nie zasługuje. Pozdrawiam. |
|
|
|
|
|
|
Dodaj komentarz |
|
|
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
|
|
|
|
|
|
|
Pajacyk |
|
|
Logowanie |
|
|
Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem? Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.
Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
|
|
|
|
|
|
Aktualności |
|
|
Użytkownicy |
|
|
 Gości Online: 39
Brak Użytkowników Online
Zarejestrowanych Użytkowników: 6 439
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: chimi
|
|
|
|
|
|
v6.01.7 © 2003-2005
![[www.pajacyk.pl]](/fusion/images/pajacyk.gif)