poezja polska - serwis internetowy

STRONA GŁÓWNA ˇ REGULAMIN ˇ WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW ˇ IMAK - MAGAZYN VIDEO ˇ AKTUALNOŚCI ˇ FORUMNiedziela, 24.11.2024
Nawigacja
STRONA GŁÓWNA

REGULAMIN
POLITYKA PRYWATNOŚCI

PARNAS - POECI - WIERSZE

WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW

KORGO TV

YOUTUBE

WIERSZE /VIDEO/

PIOSENKA POETYCKA /VIDEO/

IMAK - MAGAZYN VIDEO

WOKÓŁ POEZJI /teksty/

WOKÓŁ POEZJI /VIDEO/

RECENZJE UŻYTKOWNIKÓW

KONKURSY 2008/10 (archiwum)

KONKURSY KWARTAŁU 2010 - 2012

-- KONKURS NA WIERSZ -- (IV kwartał 2012)

SUKCESY

GALERIA FOTO

AKTUALNOŚCI

FORUM

CZAT


LINKI

KONTAKT

Szukaj




Wątki na Forum
Najnowsze Wpisy
Proza poetycka
playlista- niezapomn...
Ksiądz Jan Twardowski
Bank wysokooprocento...
Co to jest poezja?
...PP
slam?
Poematy
"Na początku było sł...
Cytaty o literaturze
Ostatnio dodane Wiersze
Po prostu miłość
Delikatny śnieg
Co
Ona jest w górach
O kindersztubie*
Przedustawność
Ostatni seans przed ...
W godzinach dla seni...
Chciejstwo
ujrzane okiem nieuzb...
Wiersz - tytuł: Fuga
W gotyckim murze z nagiej czerwonej cegły,
błądząc szlakiem koronki zwietrzałego spoiwa,
przemierzam labirynt nadsymetrycznie przebiegły,
snujący się wątkiem bez końca szarego przędziwa.
Nagle na ściany misternie utkanym ekranie,
promienne słońca języki rozedrgane skaczą,
unosząc chorału wielogłosem - zwiastowanie,
proroctwo anielskie na język dźwięków tłumacząc.
Potem spadają w akordy niskie i długie.
Tonąc - szukają dla ulotności swej oparcia,
by zamknąć formę wreszcie w barokową fugę,
w ascezie gotyku doszukując się wsparcia.
I żarzy ścianę muzyka perliście, i wzniośle,
jakby chciała też zamurze roziskrzyć radośnie.
Dodane przez Kristoforus dnia 26.10.2013 20:50 ˇ 10 Komentarzy · 705 Czytań · Drukuj
Komentarze
Ewa Włodek dnia 27.10.2013 14:24
barokowa fuga w gotyckiej katedrze - brzmi, podobnie, jak chorał gregoriański w takiejż katedrze, podobnie, jak wykonany w niej koncert rockowy. Cóż,m budowniczowie katedr umieli skonstruować wnętrze - z myślą właśnie o dźwięku, o jego roli - szczególnej - w nabo0żeństwie i każdym innym misterium...Ciekawy motyw. Pozdrawiam serdecznie, Ewa
abirecka dnia 27.10.2013 14:50
Moja Przemówczyni już napisała wszystko :) Piękny wiersz niczym jedna z bachowskich fug grana niegdyś w archikatedrze lwowskiej, jak wspominała moja śp.Mama :(
Kristoforus dnia 27.10.2013 17:16
Dziękuję:)
Dodam tylko jeszcze, że wiersz zbudowałem na konstrukcji sonetu szekspirowskiego, po to, by zaakcentować jego muzyczne odniesienie.
haiker dnia 28.10.2013 07:06
Stosowanie ornamentyki lub flażoletów nie polega na ich obfitym stosowaniu, ale stosowaniu w celu uzyskania planowanego efektu. Tutaj jest sztuka (stosowanie) dla sztuki (stosowania).
Męczące czytelnika duszenie się we własnym sosie.
Kristoforus dnia 28.10.2013 18:03
Ależ ta bogata ornamentyka to istota fugi i baroku w ogóle - haiker. A sztuka...? Czyż poezja ie jest sztuką...?
Co by napisać lub czego by nie napisać i tak będziesz miała muchy w nosie. Nie mam pojęcia czego ty tu szukasz, skoro ci się nic tu nigdy nie podoba? Coś cię jednak widać wabi i kołujesz nade mną, brzęcząc zjadliwie jak ossssa napompowana kapiącym jadem. Ukaż mi się w całej swojej krasie. Jeśli jesteś urodziwa, opędzę się tylko ręką i powiodę wzrokiem za tobą, już zawczasu tęskniąc twego powrotu, ale jeśli szpetna, spalę za tobą wszystkie mosty, a powietrze truchłem moru nasączę. Potem rozżarzę, ale nie odwrócę się, by widzieć jak skwiercząc spadasz w nicość.
A tak zupełnie serio, jeśli masz mi coś szczególnego lub osobistego do powiedzenia, to proszę za pomocą prywatnych wiadomości, wyjaśnimy sobie może co nieco. A wtedy bez kamuflażu i pseudonimów proszę. Póki co - bywaj!
haiker dnia 28.10.2013 20:31
Jesteś bardzo niespostrzegawczy, nie zauważając ile wierszy na p-p mi się podoba, ale to pewnie dlatego, że śledzisz swoje jedynie.

Ta część o osie to autoekspresja? zalecenie czyjeś? czy tak po prostu masz, że musisz pisać, niepowstrzymania potrzeba pisania?

Mam zasadę, że o wierszach pod wierszami. Na PW to się możemy umówić, myślisz, że warto się z tobą umówić? Rozumiem, że jako Kristoforus masz jedną maskę, ale na PW to jesteś inny. Och, jakże to intrygujące, normalnie karnawał. To jednak nie jesteś taki stardardowy, budzisz ciekawość...
mag_nath dnia 28.10.2013 22:24
Który utwór muzyczny poleciłbyś mi, Autorze, do przesłuchania - tak, bym mogła wejść w atmosferę opisanego zdarzenia? Myślałeś o jakimś konkretnym akompaniamencie? A może wręcz tworzyłeś ten wiersz w otoczeniu dźwięków?

Faktycznie, wiersz to jedna wielka dekoracja: może troszkę duszno od tej ornamentyki, ale rozumiem, że temat zdeterminował formę. W końcu jest nim barokowa fuga, więc i środki użyte w wierszu powinny pochodzić z arsenału barokowej poetyki. Gdyby jeszcze był koncept jako główny element konstrukcyjny, wiersz zapunktowałby u mnie podwójnie, niemniej szanuję wolę autora.
Mam tylko jeszcze jedno pytanie: dlaczego tekst jest tak zbity? Sonety Szekspira były zbudowane z 3 czterowersowych strof i jednego dwuwiersza. Może warto by to skorygować? Byłoby przejrzyściej i przystępniej.

Słowem podsumowania, zatrzymujesz-zaciekawiasz. Widzę też, że stać Cię na iście barokowe komentarze. Spodobał mi się ten ostatni, mimo że nie był dla mnie. :wink wink:
Kristoforus dnia 29.10.2013 21:10
Dziękuję komentującym.
Jeszcze tylko kilka zdań do Hajkera. Poczytałem trochę twoich tekstów i mam wrażenie, że pod maską skrywasz oblicze niespełnienia w dziedzinie, którą pragnąłbyś posiąść, ale brak ci pewnej istotnej cechy, więc nadrabiasz to nachalną i bezkompromisową autokreacją, łudząc się, że budujesz nowe oblicze liryki, do tego stopnia, że sam zaczynasz wierzyć w swoją nieomylność próbując negować wszystko, co się twej obłędnej wizji nie chce podporządkować. Zapewniam cię, nic bardziej mylnego.
Do siebie w tym mam tylko żal, że przypisałem ci płeć zrzędliwie jadowego babska. Bywaj!
Kristoforus dnia 01.11.2013 07:31
Widzisz Mag-nat, jeśli chodzi o budowę sonetu, to wzorowałem się na publikowanych w internecie przedrukach oryginalnego wydania sonetów Szekspira. Dlaczego Szekspira? Bo jest mi zdecydowanie bliższy duchowo i mentalnie. Zgadzam się i wyraźnie to odczułem, że rozbicie na strofy prześwietla tekst, ułatwiając interpretację, a właściwie czytanie, także dla autora. Co do muzyki, to rzeczywiście tworzyłem ten wiersz przy akompaniamencie Toccaty-Fugi d-moll J. S. Bacha.
Pozdrawiam
mag_nath dnia 01.11.2013 09:40
Właściwie mogłam się domyślić, że to była właśnie ta kultowa fuga Bacha. :) Dziękuję za odpowiedź i pozdrawiam
Dodaj komentarz
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
Pajacyk
[www.pajacyk.pl]
Logowanie
Nazwa Użytkownika

Hasło



Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem?
Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.

Zapomniane hasło?
Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
Aktualności
Szacunek dla tych, k...
Jubileusz
XII OKP im. Michała ...
OKP Festiwalu Litera...
VII OK Poezji dla Dz...
OKP "Środek Wyrazu" ...
XVIII Konkurs Litera...
REFLEKSY XVII Ogólno...
XXXIX OKL im. Mieczy...
Wyniki XLIV OKP "O L...
Użytkownicy
Gości Online: 19
Brak Użytkowników Online

Zarejestrowanych Użytkowników: 6 439
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: chimi

nie ponosimy żadnej odpowiedzialności za treść wpisów
dokonywanych przez gości i użytkowników serwisu

PRAWA AUTORSKIE ZASTRZEŻONE

copyright © korgo sp. z o.o.
witryna jako całość i poszczególne jej fragmenty podlegają ochronie w myśl prawa autorskiego
wykorzystywanie bez zgody właściciela całości lub fragmentów serwisu jest zabronione
serwis powstał wg pomysłu Piotra Kontka i Leszka Kolczyńskiego

71949528 Unikalnych wizyt

Powered by PHP-Fusion v6.01.7 © 2003-2005