nie możesz być silniejszy od przeznaczenia.*

Budował ród, posadził sad. Trwał
radością skały, która pozostaje
w jednym miejscu przez wieki.

Ze wschodu nadszedł czerwony. Spłodził
nienawiść, agresję połączył z odwagą.
Dokonał aktu zabijania matki, mord miał

ciąg cykliczny, zabijają, więc musisz
zabijać. Jeśli nie, to umieraj. ze wstydu.

człowiek jest piękny, gdy przebacza.

Dwór z czerwonej cegły, jabłonie na zboczu,
rytuał posiłków, fortepian w salonie i muzyka
Szopena. Patriotycznie. Biało-czerwono.

Opowiada jakby tam żył, choć nigdy nie widział.
Przywołuje nie swoją pamięć. Zdarzenia stają się

własnością, punktem w historii. Smutkiem
i czekaniem w kolejce na dalszy los.

Aby zaznać pokory.

*Eurypides