dnia 07.03.2012 08:06
Piękny wiersz, dużo w w nim przestrzeni, jakby podążało się w trakcie czytania w głąb starej fotografii. Poza tym te owce i bieda szczególnie działają na wyobraźnię kogoś, kto jak ja mieszka w Istebnej. Pozdrawiam- Monika. |
dnia 07.03.2012 09:08
wiersz - odczytuję jako wspomnienie o dziecku, ale z tragedią w tle. Piękne, łagodne obrazy, a w głębi - smutek. Miło było poczytać. Pozdrawiam ciepło, Ewa |
dnia 07.03.2012 10:37
głowną wrtością tego wiersza jest to że stanowi on kawałek prawdziwego życia
ktoś powie to już było
ja powiem no to co
i znowu będzie |
dnia 07.03.2012 13:11
dzięki komentarzowi trafiłam tutaj, wiersz który przywołuje własne piękne tęsknoty, zachwyca wyobraźnię |
dnia 07.03.2012 13:33
Wow, nastrojowy. Gdzieś w środku tragiczny, mimo pozornej łagodności. A kochać chyba nie warto, z Anną czy bez niej. Pozdrawiam, A |
dnia 07.03.2012 13:53
Podpisuję się pod komentarzami Ewy i Madrygała. Klimatyczny,nastrojowy wiersz z tajemnicą.Byłoby nieżle gdyby takich wierszy było na tym portalu więcej. Pozdrawiam |
dnia 07.03.2012 14:26
z warkoczami, z ustami pełnymi jagód.... takie są dzieci, piękne, oby takich więcej, bo czasami wydaje mi się, że nie ma się przy czym zatrzymać na tym portalu
pozdrawiam ciepło |
dnia 07.03.2012 15:42
W pierwszym wersie całkiem zbyteczny czasownik - nic właściwie nie określa, za to najpopularniejszy w polszczyźnie. "Przestrzeń pola donikąd" nadaje strofie ciekawy obraz, ale dobre wrażenie rozmywa się o kolejne wyrażenie: "horyzont zamknięty górą" - typowy "przegadaniec".
Z drugiego wersu wycofałbym "też".
W kolejnym wersie zaimek "moje" jest zbyteczny.
Następny wers aż prosi, aby go złamać.
Na razie tyle...
Pozdrawiam - Tomek |
dnia 07.03.2012 17:03
Zatrzymał. Dziękuję, że mogłem przeczytać. Pozdrawiam :) |
dnia 07.03.2012 18:35
teraz ogląda z góry niekochane serca
ten wers jest dla mnie jakby kluczem, peel który nigdy nie przestał kochać i nie może pogodzić się ze stratą, a przy tym wszystkim (być może) nieświadoma niczego ta, która oddała peelowi wszystko- siebie. Tak do mnie dotarł. Pozdrawiam ciepło :) |
dnia 07.03.2012 18:46
hellutta
Ewa Włodek
aleksanderulissestor
bkm
Magrygał
Roman Rzucidło
aguag
Z wyglądu waniliowy
Wszystkim Wam dziękuję za miłe komentarze - wszak radość jest nektarem bogów :)
Tomaszu - Tobie też dziękuję za poświęcenie czasu mojemu wierszowi, jednak po rozpatrzeniu uwag doszedłem do wniosku, że wiersz zostaje w pierwotnej postaci - jest to wiersz świeży ale nie "dzisiejszy" i kilkakrotnie przeszedł drobne rekonstrukcje. Uważam proces zmian za zakończony.
pozdrawia Wszystkich asad |
dnia 07.03.2012 19:02
maciejowy i wszyscy pozostali komentatorzy - jest to wiersz z cyklu bieszczadzkiego (dlatego może bliskość gór i bieda ludzi stamtąd wywarła na heluttcie takie wrażenie)- to jest kolejny mój wiersz z tego cyklu - pisze w nim co ludzi górskich boli , co wyciska im piętno na twarzy...tam działy się różne rzeczy- władza narzucała niechciane prawa, ginęli ludzie z nieznanych i znanych rąk - wszak to były otwarte przestrzenie w których skrywali się ludzie z "niejasną przeszłością", tylko miejscowi "nie mieli prawa do życia", ale tak traktowano górali wszędzie (od jednej do drugiej granicy).
Czy warto o tym pisać? Warto! po to by przypomnieć, pokazać ludzkie charaktery, piękno którym jest nasączony każdy skrawek przestrzeni i...tęsknotę ludzi , których już tam nie ma z nie własnej winy
asad |
dnia 07.03.2012 19:14
Kamilu,
wszyscy, co chcieli, chyba już się wpisali pod Twoim wierszem, napomknę więc, iż wiersz pt. "Nie potrafię kochać bez niej" opublikowałeś na pp 14 lutego br. Czemu miała służyć taka powtórka? |
dnia 07.03.2012 19:24
?
sprawdziłem - masz rację Tomaszu - ten wiersz juz raz wkleiłem :))), ale to wina upływających lat, które powodują spustoszenie w pamięci.
Wybacz i wybaczcie - będę sie bardziej kontrolował, wklejając wiersze.
asad |
dnia 07.03.2012 20:05
A jednak warto było powtórzyć, choć prawdopodobnie "niechcący"! Bo... zatrzymuje! Dzięki! Pozdrawiam! |
dnia 07.03.2012 20:14
znalazłam go dopiero teraz i faktycznie zatrzymał, ale złowieszczo... |
dnia 07.03.2012 21:10
Autor ma talent pisarski, proponuję pisać powieści, kiedy zaczyna się czytać tekst, bardzo szybko wciąga i chciałoby się więcej i więcej..
Pozdrawiam:) |
dnia 07.03.2012 21:29
dobry wiersz. pozdrawiam. |
dnia 08.03.2012 13:06
;)) mnie też zatrzymał..i dobrze,że ponownie wklejony...bo kto wie czy bym przeczytała- a warto bylo
bardzo nastrojowy...i te piegi...;)))))))))))))))))M |
dnia 10.03.2012 19:27
Ładny wiersz , wspomnienie . Chociaż wprowadza w smutek i zadumę.
Pozdrawiam Jacek :):) |
dnia 11.03.2012 09:28
Dobrze że wkleiłeś ponownie, bo pierwszy gdzieś mi umknął. A wiersz doprawdy b. ciekawy i niebanalny. A |
v6.01.7 © 2003-2005
![[www.pajacyk.pl]](/fusion/images/pajacyk.gif)