Dla nas i dla mamy

Chociaż całe życie ty
komuż nie pomogłaś
(w potrzebie przecież) -
my jakoś
nie pomogliśmy tobie -
chyba że szybciej umrzeć.

Widocznie i wyłącznie
byliśmy zaskoczeni
byliśmy rozbici
bardziej niż ty sama
byłaś połamana -
a my to my -
jakbyśmy nie byli sobą
jakbyśmy stracili rozum.

Kiedy przecież
zanim człowiek
cokolwiek zrozumie -
serce wie pierwsze -

a bo to tylko tu tak jest
że mając wszystko -
jakby go ktoś nie miał -
zwyczajnego serca.