hos charijen es antropos hetan antropos e

...miarą człowieczeństwa jest dla mnie między innymi uwolnienie...
nie, zapanowanie nad instynktami; nie chcę powiedzieć przez to,
że każdy powinien zostać pustelnikiem; wystarczy, że nie pozwoli
sobie na rolę chorągiewki na wietrze, czy też kości szarpanej
równocześnie przez wiele psów; że uświadomi sobie swoje popędy...
i że nie będzie myślał - wybacz - fiutem czy dupą


nie wiem, czy zasługuję, by mieszkać w twoich marzeniach; wolałbym
oczekiwania; łatwiej jest uświadomić sobie, że nadzieje były pomyłką
niż to, że marzenie okazało się straconym złudzeniem; jeśli nie spełnię
tych pierwszych, wytłumaczysz sobie: popełniłam drobny błąd w ocenie,
miałam prawo, przecież jestem tylko blondynką

jeżeli nie pomogę ci zrealizować marzeń, jeżeli zawiedziesz się,
powiesz: niepotrzebnie zaufałam, nie warto żyć pragnieniami, skoro
okazują się iluzją - taka myśl bardziej boli; nie wiem dlaczego to mówię,
być może dlatego, że moja iluminacja jest dopiero w drodze; jeśli jest

masz rację, człowiek to więcej niż jego słowa i myśli; jak pięknie jest
być człowiekiem, jeśli się jest człowiekiem - prawda, że ładnie brzmi?
w te słowa wpisano trwały, głęboko wytrawiony sprawdzian zamierzeń
i działań; zachować ludzkie odruchy w każdej sytuacji: kochać, szanować,
rozumieć, współczuć, pomagać, troszczyć się, być

rozumieniu przypisuję istotę człowieczeństwa; jeśli rozumiesz, wszystko
staje się łatwiejsze; masz rację w tym, co powiedziałaś o panowaniu
nad instynktami, ale zapanujesz, jeśli zrozumiesz - jest sfera, która
wymyka się rozumieniu; sfera uczuć i emocji; pytałem: dlaczego? ty też
pytałaś siebie: dlaczego? czujemy, ale nie rozumiemy, nie rozumiemy,
ale jest nam z tym dobrze

może więc nie warto starać się rozumieć? może w tej relacji wystarczy,
że ty jesteś kobietą, a ja - mężczyzną? czas do namysłu jest twoim
czasem; tylko ty nim rozporządzasz; nie musisz się śpieszyć; nie można
przyśpieszać nieuchronności - mojry nie dają się oszukać;

nie usłyszysz słowa: prędzej i nie usłyszysz: zrób to; nie prowadzę gry,
nie prowokuję; wbrew sobie, wbrew własnym pragnieniom i oczekiwaniom,
nie powiem: bądź ze mną, ale stać mnie na to, by powiedzieć: chciałbym
być z tobą