Pamiętam kiedy biegłam po odległym łonie
pamiętam uciekałam wtedy
przed czarnym koniem*


Pamiętam jak w polinezyjskim raju płakałam
i w mieście aniołów
Piotrusia Pana poznałam.


Pamiętam powietrza smak dziecięcy
łykając tlen w dolinie na niby
karuzel tysięcy.


Pamiętam gdy pewne popiersie ujrzałam
w field muzeum, to był esprit!
życzenia swe spełniałam.


Następnie pamiętam przechyliłam głowę
i wzrok mi wpadł w park
jak w wodę.


Syta doznaniami jakich doświadczyłam
na ławce w chorzowskim i ogrodzie taty
podróż przebyłam.


-Teraz jedynie.


Na wzgórzu parku wspomnień siadam
patrzę pełna poległych zazdrości
pamięci grobowce i świątynie badam.


-Teraz jedynie siadam
wiem, że ich nie dotyka to co wstrząsa nami.

[przy bramie Forest Lawn.]
_________________________________
*Brakiem Inspiracji