Krwią te słowa napisane.
Już nic nie będzie takie same.
Zburzyła się forteca i obronny mur.
Zniknęła siła i wszelaki opór.
Zostały ruiny, drobne wieże i maszt.
Pozostał żal i nieopisany strach.
Wszystko spalone przez żar gniewu,
Zniweczone przez smutku i honoru silnego powiewu.
Krwią naszych serc i łez zalane
Pole bitwy. Nigdy przez nas niezapomniane.
Widok gruzów, śladów ognia i późniejszej powodzi.
Stało się wiele. Nowa historia niebawem się narodzi.
Pod ciężarem gorzkich słów,
Pojawił się motyw niespełnionych snów.
Nasze serca na pale.
Przez to kochać Cię przestanę.
Co zniszczone - odbudować ?
Czy na zawsze do końca zrujnować ?
Piękny zamek zbudowaliśmy,
A po roku zburzyliśmy.