Para oczu patrzy uważnie
na wszystko, co wokół
w żadnej bramie nam się
nie schować ani w siebie zapaść
z rąk do rąk otrzepywanych coraz
wędrujemy - przeklęte dusze
krok w krok za nami idą
nie spuszczając oczu z naszych obcasów
ci, którym za to płacą by nas nie zgubić

Dobry to Bóg który daje wiedzę,
że dla innych jesteśmy jako bogowie
tak się nas boją, że niepokojem
przejęci gdy nie wiedzą gdzie dziś jesteśmy

O schizofrenio pani nasza cudna
tak zapędzasz w kozi róg władzę,
że nie wie ona kto wróg, kto przyjaciel
i jednych i drugich boi się jednako
w pancernych szafach schowane poufne
akta westchnień naszych do drobiny tlenu
/1979/