 |
Nawigacja |
|
|
Wątki na Forum |
|
|
Ostatnio dodane Wiersze |
|
|
|
Wiersz - tytuł: Klaus znika |
|
|
Komentarze |
|
|
dnia 01.05.2009 05:15
zatrzymał prostotą!
wejście niezłe, podobnie jak i zakończenie, rozbudzające ciekawość ciągu dalszego...
jedynie druga cząstka wydaje się nieco egzaltowana, odbiegająca od prostoty pozostałych - piszę "nieco", ponieważ wrażenie to jest na granicy odczuwania, jakbyś nieco na siłę chciał zbudować "jeszcze lepszy" nastrój.... nie jest to zarzut, to tylko drobna uwaga...
z uwag pozostałych: wydaje się zbędny wers "kto wie", "może" w następnym jest na tyle nośne, że za cały poprzedni wers wystarczy...
jestem ciekawy następnych wierszy z cyklu, pozdrawia kukor - oddźwierny dobrego hotelu.... ;) |
dnia 01.05.2009 05:25
PRZEMKO- udało Ci się przeniknąć kocią naturę. Gdybyż to jeszcze koty umiały mówić po naszemu. Albo może lepiej nie! Mojej Kleopatry już nie ma, a ja ciągle mam wrażenie, że zaraz zjawi się u moich rąk i poprosi o pieszczotę. Pozdrawiam bardzo, bardzo serdecznie :))) |
dnia 01.05.2009 05:28
to już drugi i Klausie, a ja czytam z tą samą przyjemnością :-). Udrza w tych tekstach przede wszystkim duża prostota, za którą kryje się wielka głębia :-). tak pisać to nie lada sztuka... no i jeśli można to poproszę od czasu do czasu o tym kocisku, bo widzę, że cykl będzie wciągający :-).
pozdrawiam serdecznie :-). |
dnia 01.05.2009 05:29
*to już drugi o Klausie |
dnia 01.05.2009 06:04
ładne
wole Twoje zgubienie niż umrzeć, tego nie robi się kotu
pozdrawiam :) |
dnia 01.05.2009 06:58
Dla mnie od drugiej zwrotki. I ciekawa jestem tych przygód kota. Pozdrawiam. |
dnia 01.05.2009 07:25
Wiersz filozoficzny, jedynie druga zwrotka odbiega od ciekawej niejednoznaczności i relatywizmu. |
dnia 01.05.2009 08:03
Wydaje mi się, a nawet jestem zupełnie pewna, że z kotem Klausem spotkałam już się wcześniej. Nawet z innymi wierszami z tej serii. Nadal uważam tak samo: ciekawy, prosty w swoim wyrazie ( co wcale nie jest żadną ujmą dla wiersza), zachęca do dalszego poznawania Klausa, wędrówek, przygód. W dodatku nie tylko dzieci, ale również tych trochę starszych, lub nawet całkiem zaawansowanych wiekiem.
Dobrze, że ten cykl wierszy o kocie Klausie powstał. Pozdrawiam serdecznie. |
dnia 01.05.2009 08:11
Bardzo mi się podoba.
i ciepło puszystych pajęczyn
wsłuchany w wibracje wąsów
mam dobre skojarzenie z kotem z Alicji w krainie czarów, pojawia się i znika, jak dobry wiersz |
dnia 01.05.2009 08:56
Pierwszy o Klausie zainteresował i spodobał się, ale ten jest lepszy i tylko z pozoru prosty; z pomysłem i ciekawie poprowadzony, coś dla mnie. Klausa w dobrym wierszu już polubiłam i czekam na cd serii. Pozdrawiam :) |
dnia 01.05.2009 09:00
Niedosyt usprawiedliwia to, że wiersz jest częścią cyklu. Dobry wiersz, subtelnie naprowadza na szlaki poważnych refleksji. Pierwszy wers co prawda skojarzył mi się ze "Scooby Doo gdzie jesteś" (tak to jest, jak się ma sześciolatki w domu) i spowodował lekki śmiech, którego zniwelowała już szybko pierwsza cząstka, ale to zupełnie prywatne i nie ma nic wspólnego z wartością wiersza, podaje tylko, jako ciekawostkę. |
dnia 01.05.2009 09:14
Miło było zajrzeć do Ciebie. Rzeczywiscie ciekwie i ładnie.
)))
Pozdrawiam |
dnia 01.05.2009 10:44
Podkreślam pozorność prostoty, trzecia cząstka temu przeczy.
Bardzo dobry wiersz, a cykl?
Czekam z niecierpliwością
pozdrawiam |
dnia 01.05.2009 13:26
Tak jakoś egzystencjalnie mi się zrobiło po lekturze. Czytałem dużo wierszy o kotach, ale ten jest, jak na mój ogląd lirycznej sytuacji, wybitnie osobisty <o czym świadczy choćby fakt, iż poznajemy nawet imię kota>
Trzecia cząstka, którą wyłowiła Fart, zwłaszcza wyjątek: "droga w górę prowadzi do korzeni" jest najsilniejsza,msz, z całości i zapisuję ją sobie w swojej szarej strefie ;) Wpierw trzeba umrzeć i i osiąść w ziemi żeby powiększyć grono aniołków, tak,niby takie proste a ile w tym matematyki poetyckiej!...
"ujawni kiedyś wszystkim swoją tożsamość " wskazywałoby na jakieś konotacje reinkarnacyjne - to on był kiedyś facetem hehe? Jednym słowem, sympatyczny to nader fragment, tak jak cały zresztą wiersz, który jest, jak ja to mówię, przyjazny czytelnikowi... Czekam na cdn. Ukłony :)
w. |
dnia 01.05.2009 21:41
Bardzo, bardzo:) |
dnia 01.05.2009 23:16
Po prostu uroczy, leki subtelny, a równocześnie z podtekstem Róenież czekam na cd
Pozdrawiam serdecznie |
dnia 01.05.2009 23:38
imię Klaus, mnie jako Polce niezbyt dobrze się kojarzy, tutaj kot przedstawiony jako ikona Boga, który jest najbliższy człowiekowi, zwyczajny- wędrujący. kontrowersyjny jest ten Klaus, z chęcią poznam jego prawdziwą tożsamość.
pozdrawiam serdecznie |
dnia 04.05.2009 05:43
Dziękuję wszystkim za komentarze. Pozdrawiam ciepło |
|
|
|
|
|
|
Dodaj komentarz |
|
|
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
|
|
|
|
|
|
|
Pajacyk |
|
|
Logowanie |
|
|
Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem? Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.
Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
|
|
|
|
|
|
Aktualności |
|
|
Użytkownicy |
|
|
 Gości Online: 39
Brak Użytkowników Online
Zarejestrowanych Użytkowników: 6 439
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: chimi
|
|
|
|
|
|
v6.01.7 © 2003-2005
![[www.pajacyk.pl]](/fusion/images/pajacyk.gif)