W 2010 roku dworzec Łódź Fabryczna na wzór Warszawy Centralnej znajdzie się pod ziemią.


/Tomaszowi Piekło/


nie zasypiaj w pociągu
nie zasypiaj bo obudzisz się gdzieś w Tomaszowie

tam wielkie kule krzaków toczą się przez drogę
w dworcowym barze okno z podpisem pająka
kameralna inteligencja na wpół wypalonego papierosa

jedyną czystą ławkę zajmują tobołki zagubionego kosmonauty
przez całe technikum myślimy o nim z Izką
raz krzyczy jak menda raz jak filozof
gdzie jesteśmy kto zwyciężył nie ważne
kto przeżył
kiedy pada on śpi pod gazetą a woda przenika do duszy
wierzymy w poezję która ocala i wreszcie przekroczenie

podróż wokół słońca się kończy
kosmonauta zamarza

życie nie ma żadnych oporów toczy się dalej
wydrążone lądujemy z Izką gdzieś w Łodzi Olsztynie Irlandii
poganiamy jedną stopę za drugą - trzeba jeszcze wiele przejść
w wyborze między pracą a pracą
zawsze mamy coś do stracenia

w wolnym czasie będziemy kraść melodie empetrzy
do przedziału pod kurtką przemycimy galwaniczne serca

nie zasypiaj bo się obudzisz pod ziemią:
Łódź Fabryczna
później już tylko piekło