Powiedzmy, że dworzec, powiedzmy centralny.
Druga połowa roku przestępnego, tak na oko pańskiego.
Młody mężczyzna kieruje wzrok w stronę peronu.
Jakby się przypatrzyć, w jego lewym oku widnieje
odbita zwrotnica.

Młoda kobieta czyta książkę. Może wypożyczoną,
a może ukradzioną. Trzyma w ręku wczorajszą
gazetę, wydawaną przez lewicową bojówkę.

Mężczyzna i kobieta.

Oddziela ich od siebie jedynie garstka czekających
pospiesznie, bądź osobowo. I nic by się nie wydarzyło,
gdyby nie prawe oko kobiety. Z prawego kobiecego
oka cieknie miód, a za nim młody mężczyzna, zwrotnica
i wagon dla niepalących. Przez dobrych kilka minut
dworzec płynie. Raz po raz słychać fale i wiatr
z ust mężczyzny.

Nagle sztorm cichnie, fale opadają,
kobieta wyciera usta.