Choć jestem cienka w portalu
choć kiepsko wiersze piszę
to serce mocniej mi bije
gdy od was pochwałę usłyszę.

Radośnie mi nieraz na duszy
gdy czytam czyjś wiersz wspaniały
i uśmiech mam na twarzy
gdy czytam wiersz zbyt śmiały.

Czasami próbuję zrozumieć
przeanalizować dokładnie
wiersz, który mi w ucho nie wpadnie
w którym są same brednie.
Lecz wierzcie
nie lubię krytykować wrednie.

Lecz bardzo się cieszę
że jestem z wami.
Bo poezja
to mój świat mały
pałac z bajki doskonały
w którym można schować wspomnienia
i oplecione fantazją marzenia.

W tej cudnej krainie
co dzień, w inną postać się zmieniam.
Raz r11; będąc złą macochą
zatrute jabłko wam podam
gdy zostanę śnieżką
miły uśmiech dodam.

Więc o cierpliwość was proszę
i o zrozumienie
z przymrużeniem oka
patrzcie na moje natchnienie

Ja - będę po portalu
jak motyl fruwała
i wasze wiersze
z uwagą czytała
a gdy czasami
jakiś wiersz dodam
jakieś swoje zdanie
to w imię przyjaźni
niech już tak zostanie.

Bo gdy piszę wiersz
pióro idzie własną drogą
ciepły dotyk odczuwam na duszy
każdy maleńki drobiazg
moje serce wzruszy.
Wtedy, pozwalam myślą płynąć.
Czy wy też tak czujecie?

Pozdrawiam cieplutko.