Nie ma tu mebli
nowością, luksusem pachnących...
Nie ma tu skarbów,
klejnotów cennych, błyszczących...
Nie ma tu wygód
co inni zazdrościć by mogli...
Ale jest ciepło
byśmy ogrzać swoje serca mogli.
Jest obiad podany o trzeciej
doprawiony uśmiechem - tak najlepiej.
Jest rozmowa na każdy, nawet trudny temat,
dobra rada, gdy domownik ma dylemat.
Jest radość i zabawa, a w smutku współczucie
i miłość co nas łączy - największe uczucie.
Więc choćby ktoś mi dawał wór pieniędzy cały,
albo pałac czy zamek wielki, okazały
ja nie oddam nikomu
mojego domu...