złamałaś nogę przecież to nie koniec świata
ręka do gipsu zostało trochę członków ekstra
wybacz nie nabijam się
nie złamałaś przyrzeczenia tego sprzed lat
nigdy więcej czy jakoś to filmowo brzmiało
bagaże do przepastnej szafy upchane na dno
będzie co wspominać na bujanym fotelu
kot świadkiem
żałować nie ma czego chyba rozmów
których nie było przytulania głaskania
w deszczowe wieczory byłam zagubiona
samotna jak twoje odizolowane kolano
wystarczą mi telefony że jesteś już inna
jestem skłonna uwierzyć w tę zmianę
przecież nie kłamiesz mówiąc:
byłam dla ciebie niedobra naprawię straty
wystarczy mi telefon że jesteś w pobliżu
inna lepsza moja

mów, mów, ja płacę