podrzucony
jak kukułcze jajo
pod inny adres

skrzydła okienne
zamknięte
jak jego oczy
niewyraźne obrazy
dziecięce marzenia o pełnej
rodzinie w przyszłości

w snach pola rzepakiem usłane
a w środku on z dłońmi w ciepłych dłoniach
zapach miodowy
przypomina szampon
którym matka myła włosy

na szyi łańcuszek
zapięty przez ojca
na znak nieporadności
ociera skórę jak samotność

nie zapomni dnia gdy go zabierali w mundurach
z rozhuśtanego domu
trzeba by wyciąć nożycami ze środka
to miejsce
od kiedy pamięta

dziecięce więzienie za brak miłości
teraz trzy na trzy dzielone na pięć
podobne w pokoju pod ścianą
życiorysy
i Pani Jola opowiada czasem
bajki na dobranoc