byliśmy nadzy w swoim kłamstwie i niewiedzy
czy tak smakują wszystkie zakazane owoce?
przetrącone galateje bez rąk sięgające najwyższych gałęzi po cierpkie kęsy
przeklęci pigmalionowie opłakujący swoje dzieła
łykajmy chwile rozkoszy powoli żeby się nie udławić
gońmy sie po wąskich korytarzach grzechu uważając by nie połamać sobie nóg

w jasnym świetle twoja skóra jest przeźroczysta jak papier
widzę wszystkie nasze niedoskonałości fałsz który blokował pory
zalegał w żyłach powodując udar
1995 wykuję szczelny pancerz z tysięcy mrugnięć
zakreślę promień mojego świata źrenicą
ty staniesz na linii przyglądając się jak skafander zalewają fale
ranem na plaży znajdziesz pustą skorupę i setki krabów
szukających w nim schronienia walczących o resztki martwej afrodyty