Nad płonne pyłki wiekami zmielone,
Niesie mnie kolos, gdy wciągają czasy
Pachnidłem srebra mam ciało kraszone!
Na hełmie znaki, gdy los się mój waży!

Na sennej barce obrałem kurs srogi,
Statek przecina krwią strute anioły,
A w łunie skryty doszedłem w pół drogi!
Otchłani pluję ja w chmur idę domy!

Na chwili ciele tron wyrzeźbił wicher,
Tak prędko dał mi koronę znad dolin
W barwach nadziej praw nowych stworzyciel,
Popadł ze szczytów i rzekł nie zapomnij!

W końcu mgły szare, znad ruin powstaną,
W rząd się ustawią przed bożym wybrańcem,
Choć wyrósł nagi mu pierwszeństwo dadzą,
Nowej epoki z nowym losu tańcem!