Od wód spienionych co losem ludzkim
rzucają jak łupkiem orzecha
od strachu w noc ciemną
od mgieł złowieszczych co świat czynią
nieprzejrzanym i mętnym
od braku rozsądku w czas trudny
od skał zdradzieckich co pazury swe jeżą
by szarpać bezbronnych
od słów niepotrzebnych które ranią
od wiatrów niepomyślnych
co burzą nam myśli nocą
od czynów fałszywych które nam ciążą
od ciemności co ślepców z nas czyni
od głupoty tej przyczyny nieszczęść
od złych wieści co bolą najbardziej
od portów mrocznych które łudzą i mamią
od szaleństwa wśród wysp bezludnych
i od nas samych
zachowaj nas Panie