wygładzam fotografie
sekunda
spada za sekundą
myśl do myśli

wspomnienia jak cienie
i tyle to tego
nie przychodzą przypadkiem
jak wiatr od sadu od pola

mogę się odwrócić do ściany okna
a one są ciche spokojne lekkie
chcę biec na łąkę do sadu

tylko zegar
wciąż
w tą samą stronę