Kolory za oknem, jesienny chłód, spokój,
brązowe i złote odblaski w półmroku,
gdy krople spadają za oknem, a w ciszy,
w melodii tej rosy, znów głosy ich słyszysz.

Wśród deszczu i wiatru, co liście na szybach
przykleja, a cienie w pościeli, jak gdyby
twych dawnych przyjaciół postaci układa,
przynosząc wspomnienia, jak wieści ze świata.

A ty się rozpływasz, gdy z mleka goryczą
na kostce cukrowej, twe dni krople liczą,
by jutro następny dzień skończyć tak samo.
I ptakom, i cieniom powiedzieć dobranoc.