czekanie jest pośpiechem donikąd
torowiska gotowe by temu zaprzeczyć
z wręczonym biletem ucieka życie
zostaje bagaż w osamotnionym tłumie
podróżnych. już pora przetrzeć okulary
i jeszcze raz sprawdzić godzinę odjazdu
która się nie zmieniła choć lubi niespodzianki
lub czasopisma na drogę zakupione
przezornie. trzeba wysłuchać prostych
komunikatów z natężeniem umysłu godnym
lepszej sprawy uwierzyć że tam będzie lepiej
że cała podróż do tego zmierza