Idąc ulicą, spacerując
zaobserwowałem i zapamiętałem
twarze, które mówiły, o radości
niepokoju, smutku, lub nawet
twarze bez wyrazu, które oddawały
i wyrażały pewien niepokój.
Czy mam zatrzymać te twarze?
Czy też zapomnieć o nich?
Czy też porównać z innymi
w innych okolicznościach.
Czy twarz może wyrażać, "to"
o czym nie wie nawet dana osoba?
Czy może, jest to przekaz, "tego"
co było, czy, co będzie?

... i zapadam od czasu, do czasu
w sen, który wprowadza mnie
w życie nowe, dziwo!
nieznane mi i które
jest tak piękne, że czuję obok
strach; powrót do rzeczywistości