Siedzę i testuję wino,
sezon dwa, zero, dwa, cztery.
Jeżyna leśna z tarniną;
młodziutkie, a jednak very

good. Skarbom ciernistych krzewów
sprzyjało upalne lato.
Już w lipcu był start do biegu;
masochistyczny maraton

z Naturą. Syk rozeźlonej,
zbudzonej niechcący butem,
żmijki. Specjalnie ostrzone
przez Matkę drwa, ciernie. Skutek:

ukłucia, zadrapań mnóstwo,
rany szarpane i cięte
pogłębiające ubóstwo
mobilnej apteczki entej

pomocy. Gzy kamikadze -
centralnie, szerszeń nade mną.
Pęd róży w czułym obszarze -
odraczający przyjemność

na jesień. Siedzę, wspominam,
w żyłach korzeni się cukier.
Wysokie ce w endorfinach.
To przez ten smak, rajski bukiet.