wybieramy miejsce a później
pozwalamy mu w sobie zamieszkać

wprowadzam się. szkielet mieszkania:
osie i obręcze obudowane zalążkami mięśni
spękane tynki. identyfikacja - pachnę
zdartą folią, twardym drewnem, skoszoną trawą

z tarasu do kuchni nagiej jak kość
nosowa, z tobą parzysta, parująca. z widokiem
na rozsiane po placu dzieci, tabliczki, chwasty
dobrze że jesteś, ludzie widzą wszystko z okien

niech patrzą. łazienka w głębi zakrapla obraz
brzeg wanny. wzdłuż ramienia znamię
przy znamieniu. archipelag. wspólna geneza
wrażliwość na dotyk. dotknij mnie zanim doliczę

do snu. z tobą wszystko dzieje się szybciej
w łóżku - żebra rzekome, żebra prawdziwe
w mieście roje ludzkich wysp, chronione
osiedla. plamki na słońcu, na mapie