biała sukienka w czerwone kółka
kołysze do taktu nieskończonej prostoty
w poszczególnych dźwiękach obrazy
zamknięte w kształt symboli

na pierwszym planie
kłosy zbóż kłaniają się żniwiarzowi
a deszcz szemrze starą piosenkę żołnierską
wygrywaną na strunach historii

dalej dziewczyny w rumiankowych wiankach
tańczą mazurka
pod ich stopami rozkwitają tysiące maków i bławatków skąpanych w porannej rosie
a wiatr wtóruje na skrzypkach wspomnień

biała sukienka w czerwone kółka płacze ze wzruszenia słysząc znajome dźwięki
pól, łąk i lasów zaklęte
w muzyczną harmonię polskości

chopinowo...