Prócz miłości do ciebie
zalety mam znikome
Wciąż klepię swoją biedę
od złości świata stronię
Prócz tęsknoty do ciebie
mało co już mnie wzrusza
Czasami na pogrzebie
wiatr skrytą łzę osusza
Prócz czasu bycia z tobą
i wzajemności pragnień
Nie byłem bardziej sobą
płynąłem pełnym żaglem
Prócz snów natchnionych tobą
i pełnych słodkich czarów
Wszystko się dzieje obok
i nie mam o to żalu
I myślę sobie czasem
melancholijnie, Miła
Tym tylko smutek gaszę
że jednak się zdarzyłaś.