I znów dobry czas i znów się nie umiera,
kolejne badania za miesiąc i to nie wynik zapaści
służby zdrowia, lecz racjonalne podejście do sprawy.

Pewne ślady umierania da się dostrzec,
niestety. Czyta się częściej Pismo i kładzie się głowę,
że w Nim o niczym innym, tylko o doczesności.

Podnosi się, że są powymieniane daty,
miejsca, czas trwania, świadkowie, ich związki i smak wina
w bukłakach konkretnych właścicieli. Dobrze by było,

gdyby to nie był przypadek, lecz zamysł... Czyj, wiadomo.