żadna modelka
żadne piękno i dziewczęcy wdzięk
nawet wysublimowana kobiecość
na obrazach Volegova
nie są w stanie przysłonić
tej
która dawno temu - na rajdzie studenckim
pojawiła się
w prostym granatowym dresie
z ozdobnym rumiankiem
i czerwoną przepaską we włosach
ze śmiejącymi się oczami
i lekkim zażenowaniem
w kącikach szczebiotliwych ust

po pięćdziesięciu czterech latach
- od objawienia
po wieloletniej ciszy w bezruchu
i bezgłosu
odeszła
w pampersie
z rurką tracheotomijną
i przezskórną sondą w żołądku

jednemu życiu dała początek
drugiemu zostawiła wspomnienia
- do czuwania przy ogniu
który wciąż się pali