pisanie
jaka to prosta rzecz
która się z rąk wyrywa
która trzepocze jak przezroczyste skrzydła
szybko
szybciej
albo boleśnie wykręca palce
trzeszczą
trzeszczą słowa

tęsknię za majtającymi
nóżkami
za rechotem prawdziwych żab
za tobą
który piszesz
i za tobą
który udajesz
za wyrazem bez wyrazu
i za tamtym któremu
zabroniono

więc jak tu pisać promiennie

głupi dorośli
kwiatów nie można zbierać
czerń i szarość
a ja bym tak chciała
tak bardzo chciała
w kolorach dłonie zanurzyć
zostawić tęczowy ślad