Muchy cięły po zadach pasące się krowy,
gdy czart grał na harmoszce, którą zwędził we wsi
i patrzył, gdzie by dobrze od rana się napić,

bo kiedy Ten na górze, świat w pośpiechu tworzył,
nie pomyślał, że można go jeszcze ulepszyć
łykiem krzepkiej siwuchy i kęsem kiełbasy.

Gospoda wciąż zamknięta, więc musi, rad nie rad,
cierpliwie pędzić bimber w tarninie za wioską
z cierpkich rajskich jabłuszek i dojrzałych malin.

A gdy wszystkie kropelki do dzbana pozbiera,
rozwali się pod miedzą i urżnie beztrosko,
gotowy nawet Stwórcę za dzieło pochwalić.