co wewnętrzne - nikomu nie znane
tam wszystko ukryte
to czym obdarzył los
nieraz pragnę się z tym zmierzyć
lub sprzeniewierzyć

nie jest prosto zajrzeć w głąb siebie
tam nie ma głosu ani jasności
oddalone - oznaczone mocnym konturem pamięci

jest i to dobre - co odpowiada na wszystkie pytania
to bardzo smutne - co nie zaznało nigdy ciepła
najgorsze to samotne - ukryte w kąciku serca
tam najczęściej rodzą się łzy nieufność i zwątpienie

zimny dzień - szyja okryta szalikiem
życie drzew i traw ukryte głęboko w ziemi
dookoła szarość która nic nie obiecuje

w oczach wiara która wystarcza za wszystko
przyjdą chwile - dni i noce
narodzi się nowe

powieje ciepły wiatr - drzewa przyswoją słońce
zatriumfują nad rzekami pieśni ptaków
łąki wybuchną kolorowym fajerwerkiem
zagrają świerszcze

mnie czeka obraz na ponowne zaistnienie
stanę twarzą w twarz ze swoim wewnętrznym pogodzeniem
kiedy ogarnie mnie obawa
wyśnię nadzieję