poezja polska - serwis internetowy

STRONA GŁÓWNA ˇ REGULAMIN ˇ WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW ˇ IMAK - MAGAZYN VIDEO ˇ AKTUALNOŚCI ˇ FORUM

Czwartek, 21.11.2024

Nawigacja

	STRONA GŁÓWNA REGULAMIN POLITYKA PRYWATNOŚCI PARNAS - POECI - WIERSZE WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW KORGO TV YOUTUBE WIERSZE /VIDEO/ PIOSENKA POETYCKA /VIDEO/ IMAK - MAGAZYN VIDEO WOKÓŁ POEZJI /teksty/ WOKÓŁ POEZJI /VIDEO/ RECENZJE UŻYTKOWNIKÓW KONKURSY 2008/10 (archiwum) KONKURSY KWARTAŁU 2010 - 2012 -- KONKURS NA WIERSZ -- (IV kwartał 2012) SUKCESY GALERIA FOTO AKTUALNOŚCI FORUM CZAT LINKI KONTAKT Szukaj

Wątki na Forum

	Najnowsze Wpisy playlista- niezapomn... Ksiądz Jan Twardowski Bank wysokooprocento... Co to jest poezja? Proza poetycka ...PP slam? Poematy "Na początku było sł... Cytaty o literaturze

Ostatnio dodane Wiersze

	Ona jest w górach O kindersztubie* Przedustawność Ostatni seans przed ... W godzinach dla seni... Chciejstwo ujrzane okiem nieuzb... Samotność Opowieść o dwóch mia... Tylko słowo dwa

Wiersz - tytuł: Opowieść

	To już ostatni stopień i ani trochę wyżej pod nogami Rów Mariański powyżej Himalajów szczyty z dźwiękiem tybetańskich dzwonków stłoczeni czekamy na ciąg dalszy na jakieś piekło czy niebo na oznaki życia każdy ma do opowiedzenia historię nagą boleśnie prawdziwą skrywam swoją wśród nieistniejących trzewi milczę jak potrafię nic nie jest do opowiedzenia nie wypełźnie znikąd jak zwinięty w jaju wąż nie mam już języka. Dodane przez Magrygał dnia 05.11.2021 23:28 ˇ 5 Komentarzy · 194 Czytań ·

Komentarze

Irena Michalska dnia 06.11.2021 12:44
Wyobrażenie ostatnich chwil ludzi na Ziemi? Rów Mariański jak wejście do piekła, szczyty Himalajów jako miejsce przypięcia skrzydeł do nieba. Niczego nie można już opowiedzieć. Wszystko ulegnie zapomnieniu. Jak zwinięty w jaju wąż, nie mam już języka. Wizja bardzo drastyczna. Fizyczny brak języka oznacza przecież zanik ziemskich języków, które zapętliły się w nieumiejętności dochodzenia do kompromisów. Jaka szkoda. Posmutniałam.

silva dnia 07.11.2021 10:08
Na pozór tak wiele odkryliśmy i zbadaliśmy, a z bezradności - odbiera nam mowę... Niestety. Pozdrawiam.

adaszewski dnia 07.11.2021 12:44
Głębia - ponoć - jest tchórzliwą ucieczką od rzeczywistości

marguerite dnia 07.11.2021 14:01
Nie jestem przekonana, czy zamykanie się w jakimś kokonie, jaju, izolowanie od ludzi, dialogów, danie za wygraną jest właściwą postawą. Silva ma rację bezradność odbiera mowę, ale czy to nas tłumaczy?
Piękny wiersz. Pozdrawiam.

Magrygał dnia 07.11.2021 14:28
Irena Michalska - opowieść kiedyś kończy się bez epilogu. Pozdrawiam i dziękuję za wizytę i komentarz, A

silva - tak naprawdę niczego nie wiemy. Pozdrawiam, A

adaszewski - głębia od czasu do czasu bywa jej integralną częścią (rzeczywistości). Pozdrawiam serdecznie, A

marguerite - nie wszystko jest do opowiedzenia. Pozdrawiam i dziękuję za komentarz, A

Dodaj komentarz

	Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.

Pajacyk

Logowanie

	Nazwa Użytkownika Hasło Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem? Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować. Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.

Aktualności

	Jubileusz XII OKP im. Michała ... OKP Festiwalu Litera... VII OK Poezji dla Dz... OKP "Środek Wyrazu" ... XVIII Konkurs Litera... REFLEKSY XVII Ogólno... XXXIX OKL im. Mieczy... Wyniki XLIV OKP "O L... Informacja o blokadz...

Użytkownicy

	Gości Online: 19 Brak Użytkowników Online Zarejestrowanych Użytkowników: 6 439 Nieaktywowani Użytkownicy: 0 Najnowszy Użytkownik: chimi

nie ponosimy żadnej odpowiedzialności za treść wpisów
dokonywanych przez gości i użytkowników serwisu

PRAWA AUTORSKIE ZASTRZEŻONE
copyright © korgo sp. z o.o. witryna jako całość i poszczególne jej fragmenty podlegają ochronie w myśl prawa autorskiego
wykorzystywanie bez zgody właściciela całości lub fragmentów serwisu jest zabronione
serwis powstał wg pomysłu Piotra Kontka i Leszka Kolczyńskiego