tamci dawni ludzie mają teraz
zdeformowane twarze
jakby niedokończone obrazy
pozostawione na pastwę czasu

choć z niejednego pieca chleb jadłam
wiem niewiele więcej niż wtedy
gdy pastowałam swoje glany
i stawiałam w nich drabinkę
z kolorowych sznurówek

kiedy zawracałam kijem rzekę
krzycząc: punk rock is still alive

na łąkach pełnych kwiatów
wielkie idee wypływały z butelek
po winach z dolnej półki

tylko Pater noster
wyuczony na lekcjach łaciny
zalęgł się w głowie
i trzyma

slogany co miały nigdy
nie wygasnąć dziś załamują się
gdzieś w połowie drogi
pomiędzy językiem a zębami

punk rock umarł