znajomi nieznajomi z dużej Azji Mniejszej
i pewność niepewności przyjdą czy nie przyjdą
dzień do dnia tak podobny zimno noc las wilgoć
... nie pytaj czemu piszę takie smutne wiersze

od rana aż po wieczór słowa bałamutne
wciąż słychać od tych którym nie przystoi kłamać
zrozumieć ich nie sposób i to jest nasz dramat
więc nie pytaj mnie czemu piszę wiersze smutne

od wschodu wieje chłodem mrocznym coraz bardziej
deszcz gada sam ze sobą szeptem jak włamywacz
biorący zawsze wszystko co mu w ręce wpadnie
zostawiając jedynie cienia ślad na szybach

tak przykro gdy codzienność rodzi tylko ciszę
... nie pytaj proszę czemu smutne wiersze piszę