a wystarczy niekiedy ledwie usta zamknąć
zapowietrzyć się nieco jak w kaloryferze
czynić wszystko co tylko ale w dobrej wierze
dla świętego spokoju pocałować klamkę

i niekiedy źrenicom wpuścić więcej światła
by dostrzegły krawędzie obiektywnej prawdy
której własność przyznaje sobie niemal każdy
przez co życie niejednym do bólu się gmatwa

ale szkoda niestety tak bywa najczęściej
że miast serca otwierać zamykamy głowy
oczy usta i rozum na ludzkie nieszczęście
utrzymując wrażliwość na biegu jałowym

widząc kiedy współczucie nadstawia policzek
nie wypada już milczeć trzeba głośno krzyczeć