Rozgrzeszeni z grzechów ciężkich
zawieszają lustra na cokołach pomników,
wzniesionych ledwie przed wschodem słońca.
Odbicia skierowane w głąb fasad
tworzą w pierwszym wejrzeniu
nielogiczny związek między przyczyną i skutkiem.

W myśl utajnionych badań socjologicznych
okrzyk transformacji nie wymaga porywających słów.
Ludyczny pomruk staje się niezawodną dźwignią
do zdobycia władzy,
by ją na wieki utrzymać
w imię niepoliczonych dobrych uczynków.

Nowy ład niemal jak skok
w rycerskie średniowiecze.
Brzmienie liczby pi w otoczeniu
plusów i wulgarnych gwiazdek.
W niebie remanent
pokutnych worków.