Nigdy nie myślałam o białej fladze
i siwych włosach.
Zmieniłam blond na czarne,
by w rudych mieć upodobanie.
Wiesz, tu słowa mają inny wymiar,
są cieplejsze-
o tej porze gdy kaloryfer daje na full,
ptaki śpiewają za oknem.

Nie drżą już ręce,
a ścieżka do budynku z czerwonej cegły
straciła nie tylko zakręty-
słońce kombinuje, jak to będzie
po zrównaniu czasowym.

Każdy następny dzień powiększa
duszę i ciało, z uśmiechem oczu
wpatrzonych przed siebie-
wychodzimy wszyscy na prostą.

Rzeczy, które same się dzieją
zamieniam na marzenia.
doganiam światło-
pełna wiary



Rok 2012 str. 73