poezja polska - serwis internetowy

STRONA GŁÓWNA ˇ REGULAMIN ˇ WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW ˇ IMAK - MAGAZYN VIDEO ˇ AKTUALNOŚCI ˇ FORUM

Niedziela, 21.12.2025

Nawigacja

	STRONA GŁÓWNA REGULAMIN POLITYKA PRYWATNOŚCI PARNAS - POECI - WIERSZE WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW KORGO TV YOUTUBE WIERSZE /VIDEO/ PIOSENKA POETYCKA /VIDEO/ IMAK - MAGAZYN VIDEO WOKÓŁ POEZJI /teksty/ WOKÓŁ POEZJI /VIDEO/ RECENZJE UŻYTKOWNIKÓW KONKURSY 2008/10 (archiwum) KONKURSY KWARTAŁU 2010 - 2012 -- KONKURS NA WIERSZ -- (IV kwartał 2012) SUKCESY GALERIA FOTO AKTUALNOŚCI FORUM CZAT LINKI KONTAKT Szukaj

Wątki na Forum

	Najnowsze Wpisy Czy ten portal "umarł"? FRASZKI playlista- niezapomn... Co to jest poezja? "Na początku było sł... Czy są przechowywane... GRANICE POEZJI Bank wysokooprocento... Limeryki Forma strony interne...

Ostatnio dodane Wiersze

	Śliwki w czekoladzie Róża "Wielki Ogień " Odmęty I nie dyliżans Mgła Tuszenie tuszy Elegancja - Franc(j)a Egzamin - zapis snu ... Odłogi

Wiersz - tytuł: muchą być...

	wyznania szeptem i krzykiem noce za krótkie nawet zimą wielki brzuch szczęścia synonimem odmiana przez osoby w liczbie pojedynczej i mnogiej niebo staje na progu obłaskawiane trwożnie mamrotaniem na kolanach robionym rachunkiem sumienia z nadzieją na amnestię percepcja doznań fizycznych i metafizycznych pozostaje w chronicznym i chronologicznym związku z nicością Dodane przez sibon dnia 25.06.2020 21:47 ˇ 7 Komentarzy · 1097 Czytań ·

Komentarze

adaszewski dnia 26.06.2020 16:48
nadwaga szczęścia w chronicznym związku z nicością
na kolanach robiony rachunek sumienia, prowizorka trwa najdłużej
rude włosy Liv Ullmann, dla nich nawet zimowe noce są za krótkie

---- dobry wiersz, z jednej strony jasne, zdecydowane przesłanie: przeciw nicości sprzeciw bezskuteczny, a z drugiej wywołujące niekończące się asocjacje, jakby nad tą nicością nadbudowujące się

Janusz dnia 26.06.2020 18:26
Wszystkie drogi prowadzą do nicości, w czym istotną rolę gra chronologia - czyli czas. Trochę to nihilistyczny pogląd, ale może i słuszny, kto wie... :)
Moc pozdrowień.

silva dnia 26.06.2020 18:55
Buddyści w nicości widzą ratunek, więc może nie będzie aż tak źle, biorąc pod uwagę dobrodziejstwo reinkarnacji. Pozdrawiam.

lunatyk dnia 26.06.2020 19:42
Myślenie o nicości zmienia nasze postrzeganie świata. Czasem na dobre, ponieważ zaczynamy dostrzegać jego piękno.

Pozdrawiam serdecznie :-)

Robert Furs dnia 27.06.2020 08:14
mucha łącznie w cyklach rozwojowych żyje przez osiemnaście dni,
(jeśli nikt wcześniej nie zabije jej gazetą, jeśli larw nie wyjedzą ptaki),
a i tak sprawia wrażenie, że nigdzie się nie śpieszy, ;) ciekawy wiersz pozdrawiam,

koma17 dnia 27.06.2020 13:22
Dlaczego muchą? - pytam siebie. Taką utrapioną? Pchającą się wszędzie?
Intrygujący wiersz.
Pozdrawiam

Imia dnia 28.06.2020 11:15
Musze życie łatwe nie jest. Jak nie pająki i ptaki, to śmiercionośne gazety albo laczki, a i tak jedyną alternatywa jest kupa. Bycie muchą, to musi być kara, jak nic.
No właśnie nic, lepsza nic-ość niż osiemnaści dni muszego życia.
Wiersz egzystencjalno filozoficzny z pytaniem w tle - mieć czy być?
Pozdrwiam!

Dodaj komentarz

	Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.

Pajacyk

Logowanie

	Nazwa Użytkownika Hasło Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem? Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować. Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.

Aktualności

	ANTOLOGIA W OBRONIE ... "W ŚWIECIE SŁOWA -PO... XVIII Ogólnopolski K... XLV Konkurs Poetycki... Wieczór debiutu ksią... Turniej jednego wier... Szacunek dla tych, k... Jubileusz XII OKP im. Michała ... OKP Festiwalu Litera...

Użytkownicy

	Gości Online: 14 Brak Użytkowników Online Zarejestrowanych Użytkowników: 6 439 Nieaktywowani Użytkownicy: 0 Najnowszy Użytkownik: chimi

nie ponosimy żadnej odpowiedzialności za treść wpisów
dokonywanych przez gości i użytkowników serwisu

PRAWA AUTORSKIE ZASTRZEŻONE
copyright © korgo sp. z o.o. witryna jako całość i poszczególne jej fragmenty podlegają ochronie w myśl prawa autorskiego
wykorzystywanie bez zgody właściciela całości lub fragmentów serwisu jest zabronione
serwis powstał wg pomysłu Piotra Kontka i Leszka Kolczyńskiego