Życie wciąż ma pod górkę i za ciasny erem.
Musi umrzeć jak święty, więc się nie wzbogacił.
Czytuje tylko w myślach bo nie zna literek,
artretyzm go pozbawił uciech masturbacji.

Odmawia sobie kobiet i długie modlitwy,
ma zyski ze stygmatów, z uzdrawianiem skończył,
ale o tym nie mówi, bo zazwyczaj milczy.
Dokucza mu jadłospis i zwykłe korzonki.

Uwielbia dłubać w nosie i w cudzych sumieniach,
wysuszony jak hostia, prawie nie zna życia.
Swoich gaci i kazań od wieku nie zmieniał,
razy bicza, na lata w Edenie przelicza.

W pogańskiej okolicy do żniw się sposobią,
dzicy mają go w dupie, to nie chcą mordować.
Co za ludzie - narzeka i przechodzi obok;
trzeba drogę na górę odbywać od nowa.