dnia 04.12.2019 19:05
wędrowka, cykl, przypływ, odpływ, pamięć. Zapowiedź rzeczy, platońska idea. Z niczego w nic, opustoszała, nieprzydatna forma. Dużo jak na jeden wiersz. A |
dnia 04.12.2019 19:41
Sztuka dzieli się dychotomicznie na taką, która nie działa na układ nerwowy i na dobrą.
Jeżeli skłania do obliczania kroków, odnosi sukces.
Bardzo ciekawy wiersz.
Kobro, w moim odczuciu, tworzyła "przedmioty obecne", czasem "obecność przedmiotów". Układ nerwowy reaguje na cudzą obecność, a już szczególnie gdy to, co obecne wywlecze się na lewą stronę.
Ciekawy wiersz. Dobry. Obecny. |
dnia 04.12.2019 21:22
Czytając wiersz kilka razy pod rząd, wychwytuję niezwykłą klamrę:
Podobno w przestrzeni brakuje miejsca (...) Patrzę stojąc nieruchomo i nic się nie wypełnia.
Z pierwszej klamry wypływają wersy, które bardzo trafnie określają, czym jest rzeźba:
wszystko chce wejść w coś innego. Wszystko z innego wychodzi.
Z drugiej klamry wyłania się rozczulający widok postaci, która, prawie dziecinnym obliczaniem kroków, próbuje zmniejszyć dystans do mało zrozumiałej sztuki. Komo, jesteś w świetnej formie :) pozdrawiam |
dnia 04.12.2019 21:29
Czasem zmiana miejsca powoduje, że zaczynamy dostrzegać więcej. I to więcej nam się podoba albo nie, ale jesteśmy szczęśliwi, że wreszcie mamy punkt zaczepienia. Twój wiersz nie do końca jest o sztuce, tak mi się wydaje :-)
Pozdrawiam ciepło :-) |
dnia 05.12.2019 09:16
Symultantka. |
dnia 05.12.2019 10:28
nawet jeśli nie widzimy, nie znaczy, że się nie dzieje, :)) pozdrowionka, |
dnia 05.12.2019 17:54
:-) plastykowe i wirtualne na mnie nie oddziałują, więc czytam o romansach z sieci, tytuł pretensjonalny...tmw. |
dnia 05.12.2019 17:58
-:)))
mnie to się kojarzy z fizyką a dokładnie z kosmologią a jeszcze dokładniej z fraktalami
pozdrawiam -:)))) |
dnia 05.12.2019 19:35
jakby o ruchu ciał niebieskich i wpadaniu światów w światy
pozdrawiam. |
dnia 05.12.2019 20:35
Magrygał - nie miałam zamiaru aż tak wiele ;-) Pozdrawiam |
dnia 05.12.2019 20:45
adaszewski - nie mam innej możliwości, jak tylko wirtualnie odwiedzać wystawy. Skorzystałam z tego i przyznam - trudne to dla mnie. I równie trudno było mi o tym napisać. Doceniłeś efekt, dziękuję.
Pozdrawiam |
dnia 05.12.2019 20:51
Irena Michalska - rumienię się jak pensjonarka, pochwały tego przyczyną. Bardzo dziękuję. Trafnie odczytujesz i za to też dziękuję. Przyznam, że trening przed formą męczący, oj, męczący ;-))
Żartując dla rozładowania emocji, pozdrawiam. |
dnia 05.12.2019 20:53
lunatyk - oczywiście, że nie tylko o sztuce. Lubię wiersze jak francuskie ciasto - warstwowe.
Pozdrawiam :-)) |
dnia 05.12.2019 20:56
Grain - szkoda, że nie rozwinąłeś myśli.
Pozdrawiam |
dnia 05.12.2019 20:59
Robert Furs - trafna uwaga, ale rodzi pytanie, jak tego, co się dzieje doświadczyć?
Pozdrawiam |
dnia 05.12.2019 21:03
winyl - nie uważam wirtualnego poznawania za pretensjonalne. Muzyki też nie słuchamy tylko na koncertach.
Pozdrawiam |
dnia 05.12.2019 21:05
aleksanderulissestor - fraktale są niesamowite, lubię Twoje skojarzenie :-)) |
dnia 05.12.2019 21:09
Stanisław eM - aż tak daleko nie myślałam, ale czytam o tym z zainteresowaniem :-)) |
dnia 05.12.2019 23:12
Wciągająca interpretacja. Kompozycja przestrzenna zainspirowała Strzemińskiego do zaaranżowania Sali Neoplastycznej, Ty napisałaś wiersz. Sztuka wiele może i każdy, jeżeli tylko chce, znajdzie coś dla siebie. Pozdrawiam :) |
dnia 05.12.2019 23:13
To sztuka nadać rzeczy życie. Pozdrawiam:) |
dnia 06.12.2019 11:59
Ciekawe odczucia - autorka rzeźb byłaby z Ciebie dumna, że tak celnie przeniknęłaś jej zamysł :)
Moc pozdrowień. |
dnia 06.12.2019 18:24
sibon - szukanie dla siebie daje wiele możliwości. Sięganie po nie to furtka do zadowolenia. Zadowolenia z tego powodu, że się działa.
Pozdrawiam :-) |
dnia 06.12.2019 18:26
PaULA - wielka sztuka, tajemnica tkwi w emocjach :-)
Pozdrawiam |
dnia 06.12.2019 18:32
Janusz - być może, najważniejsze, żeby samemu przy okazji się rozwijać :-)
Pozdrawiam |
dnia 06.12.2019 22:22
Świetny wiersz, a klamry, o których pisze Irena, też mnie zatrzymują. Dołączam się do braw:) |
dnia 07.12.2019 15:53
O! bardzo ciekawy wiersz...zatrzymuję się i próbuję odczuć, słowa i kształty przepływają swobodnie...tak sobie.
Dziękuję i pozdrawiam:) |
dnia 07.12.2019 16:58
Lubię wiersze inspirowane sztuką i jej odbiorem.
Ciekawy i dobry wiersz.
Pozdrówka.
Ola.
:) |
dnia 07.12.2019 21:22
Milianna - dziękuję bardzo. Przyznam się, że nie jestem tak do końca zadowolona z tego wiersza. Ale brawa to bardzo miła rzecz, więc na razie jest, jak jest.
Pozdrawiam |
dnia 07.12.2019 21:25
mgnienie - swoboda przepływu daje poczucie lekkości. Miłe uczucie.
Pozdrawiam |
dnia 07.12.2019 21:36
Ola Cichy - dziękuję za pochwałę, cieszę się. Bo nie jest łatwo (myślę tu o sobie) takie wiersze pisać.
Serdeczności z pozdrowieniami :-)) |
v6.01.7 © 2003-2005
![[www.pajacyk.pl]](/fusion/images/pajacyk.gif)