Skarb Świat znalazłem
przez Boga ukryty
wśród pereł
by ludziom szukanie utrudnić

zbadałem kształty, wagę i barwę
rękę stwórcy dostrzegłem
wśród setek tysięcy
jedyny bezcenny autentyk

lecz rysa na szkliwie wyryta
rękoma zbyt prostych ludzi
jak można ideał z czymkolwiek pomylić
jak można nie hołubić piękności

choć skarb tak dotknięty
łatwy dostępny
przez tłumy był podziwiany
o zgrozo, ciemnogród dzień chama świętuje
za zwykły brylant był brany

więc wziąłem do ręki ów skarb przecudowny
ów klejnot, szczyt boskich zdolności
wtem nagle o dziwo
on w ogień się zmienił
gorący aż do białości

przeszył on dłoń mą
przez ramię ku sercu
pustosząc po drodze co było
została szara grudka popiołu
tak to się to wszystko skończyło