pokora

kładąc po sobie uszy
zwierz zwierza
nie rozjuszy

wzajemny trud

i motyka i graca
drogę do plonów
skraca

z wyborczej listy

trud powetuje
sobie sowicie
gdy się usadowi
przy pełnym korycie

jako i my

kiedy się wzajem
kalumniami raczą
próżno od niebios
przebaczenia baczą

jaką miarą...

ci którzy różne
miary mają
lonty niezgody
zapalają

symbioza

gdy w misie zaczyn
zgodnie mieszają
chlebem i solą
gości witają

dobre słowo

całe zanadrze
słów dobrych mamy
co kruszą skały
i burzą tamy

rozsądna terapia

zamiast się zbroić
ze strachu pościć
lepiej wrogowi
łoże wymościć

dziury w płocie

kto za wszelką cenę
na swoim postawi
jedną zaceruje
dziesięć nowych sprawi