zaśnij miłości moja
bo tam wysoko w gwiazdach
nie życie ci pisane
lecz cicha eutanazja

moralność - piękna pani
ubrana w białą togę
poszczułaby cię psami
i zamorzyła głodem

zaśnij miłości moja
jako niewinne dziecię
rozkwitniesz i dojrzejesz
gdzieś w równoległym świecie

tu czeka cię cierpienie
i ciągła poniewierka
tu w twarz ci będą spluwać
i z potępieniem zerkać

zaśnij miłości moja
poczęta tak nie w porę
wianuszek ci uplotę
w sukienkę cię ubiorę

ułożę na poduszkach
odurzę słodkim winem
z trucizną co zapewni
ci wieczny odpoczynek