Patrzysz na mnie, gdy jestem daleko,
patrzysz, kiedy cię mijam bez słowa;
nawet wtedy, gdy nie drgnie ci głowa
widzę oczu twych błysk pod powieką.

Dążysz do mnie niezmiennie, wytrwale,
szukasz miejsca, by być przy mnie blisko;
w pamięć wryć chcesz mi swoje nazwisko,
postać twą przed oczami mam stale.

Ja też patrzę, gdy jesteś daleko,
patrzę, kiedy mnie mijasz bez słowa;
nawet wtedy, gdy nie drgnie mi głowa
zdradza mnie oczu błysk pod powieką.

Szukam cię, czasem nawet wbrew sobie,
wzywam siłą mych myśli szalonych,
tęsknię do oczu twych niezgłębionych,
wiersze nawet już piszę o tobie...

Czemu więc, gdy pochylasz się ku mnie,
kiedy nawet cię czasem dotykam,
wzroku twego jak mogę unikam,
albo milczę uparcie i dumnie?

Czemu ty, kiedy jesteś tak blisko,
gasisz uśmiech i usta zacinasz,
a gdy czasem rozmowę zaczynasz
obojętny się zdajesz na wszystko?

Coś nas ciągle do siebie przyciąga,
coś nas wiecznie od siebie odpycha;
każde z nas trochę szybciej oddycha,
każde z nas się tak samo ociąga...

Ja już jestem zmęczona, przyznaję,
dosyć mam już tych ciągłych podchodów;
sama jutro krok zrobię do przodu:
jutro już będziesz mój - głowę daję!