dnia 12.09.2007 07:31
piękny wierszyk
pozdrawiam |
dnia 12.09.2007 07:44
ładna puenta :)
pozdrawiam |
dnia 12.09.2007 08:22
zatrzymuje, wzrusza i dotyka.
:) |
dnia 12.09.2007 08:48
dla mnie bardzo, zwłaszcza to o siności
pozdrawiam ciepło:)
ellena |
dnia 12.09.2007 08:51
kojarzy się z Rafi ma za krótkie spodnie. Może przez skalę Apgar ;) |
dnia 12.09.2007 08:58
Może Turkaweczko :)
Cieszę się, że wróciłaś. Pewnie z nowym sortem :)? |
dnia 12.09.2007 09:10
ano- tylko na moment. jestem teraz w domu i piorę, sprzątam, gotuję i nie mam jak na razie wrócić do Krakowa. A nowy sort jest. Ale to później, później ;) |
dnia 12.09.2007 10:50
Po wierszu Ninki ta skala robi furorę, niemniej wiersz Pana Sławka,
pozytwnie zatrzymał,
pozdr, |
dnia 12.09.2007 10:53
Nawet nie to :)
Po prostu ostatnio rozmawiałem z Mamą na ten temat, a wiersz jakoś sam wypłynął z tej rozmowy :)
Pozdrawiam! |
dnia 12.09.2007 11:14
amiś czytał to na "zielonym polu" i też tutaj się bardzo podoba:)) |
dnia 12.09.2007 11:17
Wróciłam sobie, żeby poczytać jeszcze i jedna rzecz mi zaczęła dokuczać.
Gdyby atrament
rozpuścić w wodzie to staje się siny.
Tu zdaje się, że potrzeba poprawki, bo jest w zdaniach złożonych problem z czasem dokonanym i niedokonanym. Proszę poczytać to zdanie. Trochę inaczej je zapisać chyba trzeba:
Gdyby atrament rozpuścić w wodzie, stałby się siny. (?)
Albo:
Jeżeli atrament rozpuszcza się w wodzie, to staje się siny. (?)
To zdanie mnie trochę uwiera, a że całość ma blask, to ja proszę o pokombinowanie. :) |
dnia 12.09.2007 11:18
Trochę za bardzo cukierkowy, jak dla mnie, za dużo tych zdrobnień. Ale w sumie czyta się. Ładna końcówka, choć ciut za mocno pojechana w stosunku do całości.
Pozdrawiam |
dnia 12.09.2007 11:36
Fiksacja na zamotaniu miała zdaniem autora sprawić wrażenie głębi, której odkrycie możliwe bedzie jedynie dla wrażliwych i wtajemniczonych. Tymczasem. Pustka aż wrzeszczy. |
dnia 12.09.2007 11:42
barwnie i obrazowo. z ładną puentą.
przeczytało się w sam raz. |
dnia 12.09.2007 11:43
[quote="Zbyszek63"]Fiksacja na zamotaniu miała zdaniem autora sprawić wrażenie głębi, której odkrycie możliwe bedzie jedynie dla wrażliwych i wtajemniczonych. Tymczasem. Pustka aż wrzeszczy.[/quote]
Pustka?
A gdzie?
Bo ja tekst widzę :)
Pozdrawiam!
[quote="Rafał B"]Trochę za bardzo cukierkowy, jak dla mnie, za dużo tych zdrobnień. Ale w sumie czyta się. Ładna końcówka, choć ciut za mocno pojechana w stosunku do całości.[/quote]
Cukierkowo?
Jejku, dla dzieci inaczej nie może być napisane niż cukierkowo ... Musi być trochę przesłodzone, przecież to dzieci.
Pozdrawiam! |
dnia 12.09.2007 11:48
ps. już sam tytuł narzuca taką delikatną cukierkowość, która mi akurat nie przeszkadza po cichu. |
dnia 12.09.2007 11:54
ps. już sam tytuł narzuca taką delikatną cukierkowość, która mi akurat nie przeszkadza po cichu.
O! właśnie :) |
dnia 12.09.2007 12:17
A oto i Martusia :)
|
dnia 12.09.2007 12:46
je śliczny Tyskrycikunajdrobniejszy :)) |
dnia 12.09.2007 15:24
z przyjemnością. |
dnia 12.09.2007 15:59
no, ładna puenta... reszta zresztą też. Pozdro. |
dnia 12.09.2007 17:00
Bardzo, ale to bardzo miły wiersz. I dobrze zbudowany. Miejmy zadzieję, że niebawem to samo będzie się mówiło o bohaterce lirycznej. Pozdrawiam serdecznie. Henryk
PS. Jak się tu wkleja zdjęcia? |
dnia 12.09.2007 17:36
Panie Henryku!
U dołu każdego pola do komentarza ma Pan kilka opcji - m.in. taką jak "img", widzi Pan? To jest właśnie wklejanie fotek. Tyle że najpierw trzeba zdjęcie wrzucić na jakiś serwer. Polecam polski - fotosik.pl; albo zagraniczny: imageshack.us
PS.
Czemu nie pojawia się Pan na Plezantropii?
Pozdrawiam! |
dnia 12.09.2007 17:46
Dobry wiersz. Zgrabny i prawdziwy. Pozdrawiam. |
dnia 12.09.2007 17:50
Hiehie :)
Przyznam się bez bicia, że czekałem cały dzień na Pański i Pana Henia komentarz.
Pozdrawiam! |
dnia 12.09.2007 20:23
naprawdę wzruszył. |